1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 188

148

J. STELLINGWERFF

schap gewezen''), ik meen dat aan dit inzicht gestalte gegeven moet worden, zoals we ook gestalte hebben te geven aan de belijdenis dat Christus de Heer van de gehele wereld is en dat de ware kerk van Christus bijbels-oecumenisch moet zijn. Wat we met het hart geloven en met de mond belijden moeten we ook met de hand gestalte geven, moeten we metterdaad tot stand trachten te brengen. Maar daarbij mogen we niet zeggen: onze ouders hadden het geloof van hart en mond, wij weten het niet meer zo zeker, maar wij gaan toch maar met de hand aan het werk. Elk geslacht opnieuw zal de eenheid van hart en mond en hand moeten nastreven. Opnieuw zullen we de centrale vragen van Calvinisme en wetenschap, van geloof en wetenschap aan de orde moeten stellen. Op een moderne wijze, in een nieuwe tijd, zeker, maar toch tegelijk niet minder grondig en niet minder vanuit het algemeen ongetwijfeld geloof. Dit algemeen ongetwijfeld christelijk geloof heeft betrekking op God, de mens en de werkelijkheid en daarom heeft dat geloof alles te maken met onze wetenschap. Maar wie eens de vraag stelt hoe dat in de bestaande wetenschap tot uiting komt, die moet met een grote onrust in het hart constateren dat van dat geloof weinig blijkt. Vrijwel in de gehele wetenschap van het Westen gaat men uit van de relatie tussen de onderzoeker en zijn studieobject. Dat studieobject kan zijn een kristal, aardlaag, cel, syndroom, mens, gemeenschap, taal, kunstwerk, een geloofsbelijdenis ofwel de openbaring van God. Het wetenschappelijk denken begint met de objectivering van hetgeen ze onderzoekt. Bij dit uitgangspunt komt men er toe de relatie onderzoeker-object, de subject-object relatie, en daarmee de relatie van de mens tot de wereld centraal te stellen. Het religieuze grondmotief van mens en wereld ligt hieraan ten grondslag. Bij het humanistisch grondmotief wordt de centrale visie op de werkelijkheid bepaald door de problematiek van de verhouding tussen de mens en de wereld, tussen ik en niet-ik, subject en object. Primair is in het humanisme de grondvraag hoe ik vanuit mijn innerlijk de wereld buiten mij zal beschouwen en beheersen. Wat kan ik vanuit het cogito, vivo of existo weten van de werkelijkheid en wat kan ik vanuit dit egocentrisch uitgangspunt doen en bereiken in de wereld. De pool van de mens is de pool van de vrijheid, van de persoonlijkheidsreligie. De pool van de wereld is de pool van de natuur, die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen