1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 108

80

DISCUSSIE

DISCUSSIE Drs. J. A. HeTidriks: Ik zou willen waarschuwen tegen het gezegd: de ouderdom komt met gebreken. M.i. is dit niet waar. Alleen naar mate men langer leeft, heeft men langer kans getroffen te worden door accidenten. Men kan er dus zelf veel aan doen om gezond te blijven: aanpassen aan de situatie, matig leven, vooral niet te veel eten (zeer weinig vet!), bezig zijn, niet met zichzelf, niet angstig er op letten of de organen goed functioneren, echter vrschijnselen niet negeren. Men moet ze bezitten als niet bezitten(i Trachten bezig te zijn voor de ander. Antwoord: Het gangbare gezegde: de ouderdom komt met gebreken, brengt m.i. een ervaring tot uitdrukking die vele mensen hebben opgedaan. Spreekwoorden zijn veelal een gecondenseerde weergave van ervaring. Wellicht kan echter door vooruitgang van de medische verzorging, door betere kennis van het organisme, door meer verantwoorde voeding enz. de ervaring van het verleden, waarvan het aangehaalde gezegde een uitdrukking is, ten dele ongedaan gemaakt worden. Dr. R. L. Krans: 1. Heeft professor Kwant niet eenzijdig geaccentueerd dat de mens alleen in zijn „maatschappelijk zijn" tot ontplooiing komt? Ik denk aan de homo ludens, b.v. aan de Grieken die zich verlustigden in het nasporen van regelmatigheden in de rij der gehele getallen: wat zijn priemgetallen, driehoeksgetallen, vierkantsgetallen, enz. Dit wordt maatschappelijk niet gewaardeerd. Maar de mens zelf vindt bevrediging in het verkeren in deze problemen, hij geniet van het „iets begrijpen". Deze spelkant van de mens komt in het kinderspel vanzelf tot uiting, behoudt ook bij de oude mens haar waarde. 2. In de mens is aanwezig de zucht naar lijfsbehoud. Deze zucht is onafhankelijk van zijn maatschappelijk zijn. Komt hij als schipbreukeling op een onbewoond eiland, dan is zijn band met de maatschappij verbroken, toch is zijn drang naar levensbehoud gebleven. Is niet één der punten waarin de oude mens essentieel verschilt van de jongere dat de oudere het falen van de drang naar lijfsbehoud duidelijk voor zich heeft? 3. Ik heb in de mensbeschouwing van professor Kwant gemist dat de mens op God gericht is. Sterker dan op de maatschappij. God heeft de mens voortgebracht om op Hem gericht te zijn. Antwoord: 1. Het samen-zijn is niet zomaar een waarde naast andere, maar de grondsfeer waarin alle andere waarden tot hun recht komen, volgens het woord van Augustinus: nihil homini amicum sine homine amico (vrij vertaald: alle waarden verbleken buiten het samenzijn). Het samenzijn negeert en verdringt andere waarden niet, maar doet ze tot hun recht komen. Ik heb dit uitvoerig uitgewerkt in Sociale Filosofie, aula 138. 2. Ongetwijfeld is in de mens de zucht naar lijfsbehoud aanwezig. Maar wij verheffen ons boven de nood, en realiseren dus ons zelfbehoud, juist door gemeenschappelijke inspanning. Tezamen voeren wij de strijd voor zelfbehoud. De mythe van Robinson Crusoe is m.i. een projectie van een individualistische denkwijze die achterhaald is. 3. In een referaat van een uur kunnen niet alle gezichtspunten naar voren gebracht worden. De mens is bestemd tot samen-zijn met medemensen in God. Ik zou geen scheiding willen aanbrengen tussen het samen-zijn met medemensen en het samen-zijn met God. Het Evangelie belicht juist de onverbrekelijke samenhang tussen beide. Het samen-zijn met God is als het ware de diep te-dimensie van ons samenzijn met mensen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen