1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 307

BOEKBESPREKING

251

gelovige vrouwen zijn, die door hun kortzichtigheid en hun goedgelovigheid de ander macht over hen verlenen. Om nog eens een extreem voorbeeld te noemen: een sexuele lustmoord is zeker kwaad (niet' goed te praten), maar ook hier is het kwade als zodanig af te leiden uit de totale levensgeschiedenis van de betrokkene. Ook in deze gevallen zullen bepaalde maatregelen moeten worden genomen om het kwade als zodanig geen kans te geven. Daarvoor is op een bepaald moment de gehele maatschappij mede verantwoordelijk. Nu is het in de psychiatrie niet gemakkelijk de grens aan te geven waar het gezonde in het ziekelijke overgaat. In veel opzichten kan men spreken van vloeiende overgangen. Hoewel er tot op zekere hoogte sprake is van discontinuïteit, vindt men toch ook continue overgangen van het gezonde naar het zieke. Dit is een kwestie van definiëring. Op deze wijze hoop ik met enkele grote lijnen aangegeven te hebben, dat de demonologische hypothese onmiskenbaar mythisch is en niet bruikbaar in moderne psychiatrische beschouwingen. De gedachte daaraan betekent bovendien dikwijls een grote last voor de patient zelf, die gepreoccupeerd met ziekelijke ideeën toch al de neiging heeft de oorzaak te extrapoleren. Kort zij nog opgemerkt, dat ik de bezwaren van Popma tegen het begrip godsdienstwaanzin als zodanig niet kan delen. Godsdienstwaanzin betekent niets meer dan dat de waandenkbeelden een religieuze inhoud hebben. Ditzelfde geldt voor b.v. de jaloersheidswaan, de vervolgingswaan, enz. Ook hier denkt geen mens aan het feit, dat jaloezie of vervolging op zichzelf de oorzaak zouden zijn van de ziekte. Het is niet meer dan een descriptieve poging om de inhouden van de waan vorm te geven. Wat de door mij in de aanvang aangeroerde kwestie betreft, n.l. dat theologen zich gemakkelijk van een psychiatrische terminologie bedienen, welke in het vak zelf nog een punt van discussie is, hieraan zijn de auteurs over het algemeen ontkomen. Met veel belangstelling heb ik de verschillende hoofdstukken gelezen. Wat mij opviel is, dat de toon mild, warm en begrijpend is. De formuleringen zijn adequaat aan het beroep. Men zou het kunnen betreuren, dat de pastor nog niet een eigen terminologie heeft ontwikkeld en gedwongen is aan te leunen tegen de psychiatrische begripvoering. Maar aangenomen, dat dit onvermijdelijk is, kan men bewondering hebben

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen