1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 98

62

DE MYSTERIEUZE GLANS VAN BOERHAAVES NAAM

professoraat werden ingeschreven, er niet minder dan 658 uit de Britse landen kwamen. De overigen kwamen behalve uit Nederland grotendeels uit de Duitse landen en voorts uit Oostenrijk, Hongarije, Zweden, Zwitserland, Rusland, Frankrijk, Turkije. Bij de terugkeer naar hun vaderland was het enkele feit leerling van Boerhaave te zijn geweest, reeds een aanbeveling, en ettelijken van hen werden in eigen land later geroepen tot hoge, verantwoordelijke posten, met name in het medisch onderwijs. Ik kom daar straks op terug. De omstandigheid dat Boerhaave internationaal wijd en zijd bekend werd, hangt ook samen met het feit dat hij zich ook op andere wetenschapsgebieden bewoog, met name de plantkunde en de scheikunde. Min of meer bij toeval ook tot het onderwijs in de botanie geroepen, kreeg Boerhaave een ambtswoning tot zijn beschikking en de hortus, die zijn troetelkind zou worden. In 1718 kreeg hij, na de dood van Le Mort, ook de leerstoel van scheikunde erbij, welk vak hij reeds gedurende zestien jaar in private lessen onderwees. Tot 1729 heeft Boerhaave de botanie en de chemie gedoceerd en aldus vanaf 1718, gedurende tien jaar, van de vijf catheders waarover de Medische Faculteit beschikte, er drie bezet. Boerhaave was eigenlijk een faculteit op zich zelf. De prefectuur van de hortus - één van de bezienswaardigheden van Leiden, die geen vreemdeling zou verzuimen te bezoeken - bezorgde Boerhaave tal van internationale relaties, en in de botanie wist hij zich spoedig op te werken tot één van haar meest vooraanstaande beoefenaars. Echt baanbrekend werk heeft hij op plantkundig gebied wel niet verricht, maar hij verrijkte de hortus tot één der meest weivoorziene academische tuinen van Europa. De tweede druk van zijn catalogus van de planten in de Leidse hortus, de Index alter wordt door deskundigen als een belangrijk taxonomisch werk geroemd. Eerder dan anderen aanvaardde - en doceerde - hij de geslachtelijkheid van de planten. Wist de bescheiden man, naar eigen, gedrukt getuigenis, zich niet bekwaam genoeg om de heilloze verwarring op het gebied van de classificatie en de nomenclatuur in de plantkunde op te heffen - te meer moet de botanie hem dankbaar zijn, dat hij de weg van de jonge ambitieuze Linnaeus, wiens persoon hem eigenlijk niet goed lag, naar vermogen heeft gebaand. Zijn onbaatzuchtige edelmoedigheid openbaarde zich ook in de jarenlange moeite die hij zich getroostte om op schitterende wijze het levenswerk van Sebastian Vaillant uit te geven, op dringend verzoek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen