GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 42

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 42

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

38 DE V.U. I N OORLOGSTIJD

dreigende tewerkstelling in Duitschland en van nog veel ergere

dingen drongen naar buiten, ook tot de studentenwereld, door.

Zij verwekten er begrijpelijkerwijze een storm van verontwaardi-

ging. In de collegezalen voelde niemand zich langer veilig. De

academies stroomden leeg. Allerwegen heerschte er in de kringen

der studenten beweging en onrust. Elders kwam het zelfs tot een

daadwerkelijke actie. Aan onze Universiteit bleven echter symp-

tomen van dien aard uit.

Nog vóór de bewuste vergadering met den secretaris-generaal van

Opvoeding, Wetenschap en Kultuurbescherming hadden rector

en assessoren het besluit genomen de Kerstvacantie een week te

vervroegen. Of en in hoeverre dit besluit de gememoreerde ge-

ruchten in de hand heeft gewerkt, valt niet met genoegzame

zekerheid uit te maken. In elk geval toonde de genoemde secretaris-

generaal zich over deze handeling ten zeerste ontstemd. Hij achtte

het noodig mij ten Departemente bij zich te ontbieden en ter

verantwoording te roepen, mede ook omdat ik aan de verbreiding

der bedoelde geruchten schuld zou hebben en daarmede het ver-

trouwelijk karakter der gevoerde besprekingen door mij geschon-

den zou zijn. Toch was in werkelijkheid door mij over deze zaak

met niemand anders een woord gewisseld dan met assessoren en

voorts met Directeuren en Curatoren, die ik van alles nauwkeurig

op de hoogte had gebracht. Het recht om dit te doen, had ik mij

uitdrukkelijk voorbehouden, trouwens met volledige instemming

van den secretaris-generaal.

Een vergadering van den senaat, uitgeschreven tegen 19 December,

om, gelijk dit ook aan andere Universiteiten geschiedde, een offi-

cieel protest uit te lokken tegen de voorgenomen tewerkstelling

van studenten en zoo aan het gesproken woord van den rector

meer kracht bij te zetten, kon worden afgelast. Aan den avond

van 15 December verscheen er namelijk een telefonische mede-

deeling van den secretaris-generaal zelf, dat wij gerust konden zijn,

want dat de kwestie der wegvoering naar Duitschland van de baan

was. Een schriftelijke bevestiging van dit bericht werd echter

nimmer ontvangen.

Nieuwe maatregelen volgden evenmin. Rector en assessoren vonden

daarom geen voldoende termen aanwezig om, na het verstrijken der

gewone Kerstvacantie, de lessen niet op normale wijze, zij het met

inachtneming van eenige voorzichtigheid, te hervatten. Nadat dit

besluit reeds was genomen, bereikte mij een vertrouwelijke missive

van den meergemelden secretaris-generaal. Hierin werd het als

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 42

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's