De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 58

Daarover schreef hij:

'Dat verborgene, verscholene, onzichtbare nu is niets anders dan de

onmiddellijke aanraking van God aan zijn schepsel. Er is in u een punt,

waar de levende God u aanraakt om u te dragen, en zulk een punt nu

is er in alle schepsel; want geen ding bestaat er, of God Almachtig

houdt het van oogenblik tot oogenblik.

Dat punt nu is bij de uitverkorenen hun innerlijk gemoedsleven. Bij alle

redelijk schepsel het redelijk bewustzijn. En bij alle schepsel, redeloos of

redelijk, het levensprinciep, waardoor het bestaat.

En overmits nu de Heilige Geest juist die Persoon van het goddelijk

Wezen is, die de roeping heeft om de onmiddellijke aanraking en

gemeenschap met het schepsel in het verborgenste van zijn wezen tot

stand te brengen, zoo is het natuurlijk en volgt het hieruit, dat de

Heilige Geest woont in het hart der uitverkorenen, alle redelijk schepsel

bezielt, en in alle schepsel, redelijk of redeloos, het levensbeginsel

staande houdt'.

Dit punt van aanraking bevatte de identiteit en individualiteit van de

schepselen. Bij Kuyper zat in dat punt een element van het substantie-

denken en in die aanraking een element van een goddelijke vonk, ook

al wil hij niet weten van een 'particula Dei' of een 'immanentie Dei' in

dat punt.

De schepping bezag Kuyper drievoudig: God de Vader bracht de

schepping voort. God de 2^on ordende de bestanddelen en God de

Heilige Geest wekte tot leven en verandering. De schepping bestond uit

de voortbrenging der materie, de vormgeving daarvan en apart de

beweging en bezieling ervan in de tijd.

Kuyper bracht deze scheppingsleer niet alleen in verband met de

Drieèenheid, maar ook met zijn christologie. Jezus Christus nam wel de

menselijke natuur aan, maar bleef zelf een goddelijke Persoon die een

onpersoonlijke menselijke natuur aannam. De bezieling der gevormde

materie door de Heilige Geest betrof ook de menselijke persoon,

waarmee Jezus geen aanraking had dan door de Heilige Geest. Jezus

was geen menselijke persoon en door hem werd het mensengeslacht

niet met één vermeerderd.

Kuyper zei bijvoorbeeld:

'De tegenwerping, dat toch de Zoon vleesch is geworden en dus in nog

nauwere aanraking met ons zou zijn getreden, bewijst hiertegen niets.

De Christus is niet in aanraking getreden met het innerlijke van een

menschelijken persoon. Al wat hij aannam, was onze menschelijke

natuur. Met die natuur is dus de Zoon in veel inniger mystieke

vereeniging gekomen, dan de Heilige Geest. Maar door die natuur

kwam Jezus nog volstrekt niet in aanraking met onzen inwendigen

mensch en onze verborgen persoonlijkheid.'

54

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen