Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 67
De geschiedenis van het Paedologische Instituut in Amsterdam 1931-1989
De daadwerkelijke verhuizing vindt volgens planning plaats
in de week van 16 tot en met 19 mei 1989. Na vele jaren
van passen en meten en het moeten werken onder niet al-
tijd ideale omstandigheden is het P.l. nu eindelijk onderge-
bracht in een gebouwencomplex dat er wezen mag. Zo
hebben de kinderen veertig procent meer leefruimte in dit
gebouw, is er een restaurant gevestigd, zijn er experimen-
teerruimten voor de universiteit gemaakt en hebben mede-
werkers die jarenlang een kamertje moesten delen met hun
archiefruimte op de gang nu een eigen, zij het bescheiden,
ruimte. Het grootste voordeel noemen beide directeuren
het feit dat alle onderdelen van het P.i. nu bij elkaar zitten.
Verwarring is niet meer mogelijk en collega's hebben nu
kans elkaar eens te leren kennen. De tijd dat beide heren,
ploeterend op de fiets in het Vondelpark, elkaar tegenkwa-
men en daar een korte werkbespreking hielden behoort nu
definitief tot het verleden.
Het enige dat nog herinnert aan vervlogen tijden zijn een
fraai gedenkraam, de katheder uit de oude collegezaal en
een geschilderd portret van Waterink. Dit laatste kreeg Wa-
terink aangeboden van het instituut bij zijn afscheid in
1961. Komische noot bij dit schilderij: Waterink moest het
portret wel gelijk teruggeven aan het instituut. Het gedenk-
raam is aflcomstig uit het gebouw aan de Vossiusstraat en
was een geschenk van de v.u. aan de Vereeniging 's Hee-
ren-Loo bij de opening in 1933. Het stelt een maanzieke
jongen voor die door Jezus wordt genezen (Mare. 9; 17-
29). Dit soort wonderbaarlijke genezingen hoeft men op
het p.i. niet te verwachten maar op zich is het wel won-
derbaarlijk dat het P.I. nog bestaat (in 1951 werd zelfs se-
rieus gedacht om tot liquidatie over te gaan!). Volharding
en geloof in het werk zullen ongetwijfeld belangrijke drijf-
veren zijn geweest bij het behoud van het instituut. Dat het
geloof in het werken met moeilijke kinderen niet altijd even
gemakkelijk is, moge uit het voorgaande duidelijk zijn.
Maar zolang er kinderen worden geboren, en wie twijfelt
daaraan, zal een instituut als dit onmisbaar zijn, en dat naar
alle waarschijnlijkheid ook blijven.
65
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's