Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 119

DE VIERDE FACULTEIT

Een vierde faculteit zou er toch moeten komen. Kon het geen medische zijn, dan maar

een andere. A.A. van Schelven opperde al in 1922 losweg de gedachte dat het een econo-

mische faculteit zou kunnen worden.^^^ Dat idee bleef rondzweven, maar de gedachte

werd toen niet opgepakt. Colijn was evenmin voor één gat te vangen. Nu zijn Leeuwar-

der plan niet doorging, stelde hij voor indologie over te nemen van Utrecht.^''^ In dat ka-

der moeten we het ongetwijfeld ook plaatsen, dat hij eveneens in 1926 de Utrechtse

hoogleraar F.C. Gerretson liet optreden in de jaarvergadering als de nieuwe Groen-ken-

ner, die klaarstond om het werk van Fabius voort te zetten.3^^ Het bleef echter bij die ene

proefballon. De enige reële optie was een faculteit voor de natuurwetenschappen.

In het najaar van 1926 werd een commissie ingesteld die advies moest uitbrengen over

een vierde faculteit. Colijn was voorzitter, met naast hem zijn mededirecteur notaris

G. Wolzak, de curator mr. S. de Vries Czn, de hoogleraar Goslinga, en twee verenigings-

leden die beiden hoogleraar in de juridische faculteit zouden worden: V.H. Rutgers en

H.J. Hellema.3^9 Niet Bouman, evenmin de medicus J.G. Scheurer die toen curator was,

of VoUenhoven, die over de wijsbegeerte der wiskunde was gepromoveerd, of ook maar

één enkel lid van de Christelijke Vereeniging voor Natuur- en Geneeskundigen. Hier

moet opzet in het spel geweest zijn om de schijn van partijdigheid te vermijden. Maar

het bleef wel kenmerkend voor de verdere ontwikkelingen van deze plannen, dat de

voorbereiding en eerste uitvoering louter werden toevertrouwd aan buitenstaanders.

De commissie legde twee plannen over. Volgens het eerste plan zou er een faculteit

voor wis- en natuurkunde komen, met de minimale, goedkoopste bezetting: drie hoog-

leraren, voor wiskunde, scheikunde en natuurkunde. Het fysiologisch laboratorium zou

gebruikt kunnen worden voor natuurkunde, voor de scheikunde zou een nieuw gebouw

nodig zijn. De jaarlijkse kosten werden geschat op 60.000 gulden. Biologie was voorlopig

te kostbaar, maar op den duur moest dat vak eveneens worden ingevoerd, ten bate van

een toekomstige medische faculteit.

Het tweede plan stelde voor een medische opleiding te beginnen, in samenwerking

met een openbare universiteit. De eigen hoogleraren zouden dan als extraordinarii tevens

aan de andere instelling verbonden zijn, en hun eigen leerlingen examineren. In beginsel

zouden zij 'de meer principiëele vakken' moeten doceren: biologie, anatomie, fysiologie,

algemene pathologie en psychiatrie. Dat was echter onbetaalbaar. Voorlopig zou het blij-

ven bij de laatstgenoemde drie. De kosten per jaar bedroegen 79.000 gulden. De Van

Coeverden Adriani Stichting kon 30.000 bijdragen, het rijk 14.000 (het intussen verlaag-

de bedrag, dat in 1921 was toegestaan), de Vereeniging 35.000 gulden.

Plan 11 was goedkoper, maar vroeg medewerking van de stedelijke universiteit. Door-

gaans zou een faculteit zelf willen beslissen wie zij examenbevoegdheid toekende, maar

de Vrije Universiteit zou daar zeker van moeten zijn. Voor de uitvoering was wetswijzi-

ging nodig, en men zou afwijken van de grondgedachte van de oprichters. Plan I had

ERVEN OF LENEN 1905-1926 115

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen