Het fysiologisch labaratorium VU/VUmc - pagina 20

Het Fysiologisch Laboratorium VU/VUmc

Prof. Hoitinli met twee van zijn student-assistenten:

C. Elzinga en B. Batelaan, 1965

, ^ , . , . . . . . , ^ . , . Prof. Hoitinl< bij deepening van liet Ie

het fysiologieonderwijs is. De maximale capaci- wereldcongres voor Ballistocardiogra-

teit is 96 studenten per jaar en sinds 1 962 wor- /?e in het Minervapaviljoen, 1965

den de praktica al wegens ruimtegebrek in de

Prins Hendriklaan 35 gegeven. Voorstel is ook

tijdens de zomermaanden prakticum te geven:

de maximale limiet wordt dan 144 per jaar. De collegezaal op het Valeriusplein 11 be-

vat 116 zitplaatsen. Hoitink wijst op de consequenties voor het personeelsbestand: in

eerste instantie zijn meer deeltijdsassistenten nodig. Daarnaast moet hoger personeel

gerecruteerd worden uit de huidige assistenten; hij verwijst naar het ontwikkelings-

plan. De wetenschappelijke staf is onderbezet. Hij schrijft een vlammend pleidooi tot

het integrale behoud van wat in jaren werd opgebouwd "vanuit mijn gevoel van ver-

antwoordelijkheid en affectie voor het aan mijn zorgen toevertrouwde instituut met

zijn onderwijstaak."

Ook het onderzoek eist veel inzet. Hoitink heeft samen met Knoop enige buiten-

landse symposia over de ballistocardiografie bezocht en Knoop is, m 1962, op het

onderwerp gepromoveerd: de eerste promotie bij Fysiologie. De ballistocardiografie

is dan een in Nederland nog vrij onbekend, maar voor de kliniek veelbelovend onder-

zoeksterrein. In de Verenigde Staten is al veel gepubliceerd en van daar uit wordt er op

aangedrongen dat Knoop's proefschrift in het Engels wordt vertaald. Dat gebeurt door

de NASA. Hoitink die de drie moderne talen goed beheerst en daarin ook moeiteloos

correspondeert, heeft veel buitenlandse contacten.

In 1958 was hij in Brussel door het Comité interallié des Officiers Médecins de Reserve

tot voorzitter benoemd; als gevolg daarvan is hij president van het in Parijs gehouden

congres. Hij wordt daartoe dan bevorderd tot kolonel-arts titulair. Voorts wordt hem

in 1958 door het Nobelprijs comité verzocht een candidaat te noemen voor "Physiology

and iviedicine".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen