GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Omstreden normalisering - pagina 213

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omstreden normalisering - pagina 213

Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

tendecanen voor een onafhankelijke positie ten opzichte van het door

studenten gedomineerde bestuur; het hefst willen ze direct onder het

college van bestuur worden geplaatst. De studentbestuursleden op

hun beurt wensen niet te treden in prioriteitsafwegingen, ze volstaan

met de eisen: meer geld, geen afbraak en handen af van de voorzie-

ningen. Tijdens het SRVU-seminar van juni 1977 wordt met enige te-

leurstelling vastgesteld dat de SRVU het initiatief kwijt is. Lange tijd is

er de hoop dat er voldoende hoogleraren en (wetenschappelijke en

niet-wetenschappelijke) stafleden zijn die pal staan voor het behoud

van de studentenvoorzieningen. Deze inschatting is 'weinig trefze-

ker'.^"' De staffracties steunen de inzet van het college van bestuur,

namelijk het zo veel mogelijk veilig stellen van onderwijs, onderzoek

en daaraan gerelateerde voorzieningen als bibliotheken en laborato-

ria. De inzet van SRVU en RSA, het versterken van studentenvoorzie-

ningen, komt verder onder druk te staan door het beleid van het kabi-

net-Den Uyl dat gericht is op het vermaatschappelijken van een

aantal studentenvoorzieningen. De universitaire bestuurders vinden

dit een prima lijn, en voelen zich nog meer gelegitimeerd om hun

budget primair in te zetten voor onderwijs en onderzoek. Het geld

voor universitaire studentenvoorzieningen dat voor een belangrijk

deel uit een specifieke rijksbijdrage voor de universiteiten komt, zal

in de loop der jaren verdwijnen of wordt overgeheveld naar ministe-

ries als volkshuisvesting en gezondheidszorg.

3.4 Recht op een eigen inkomen - contour van jongerenpolitiek

Tot in de jaren tachtig is de inkomenssituatie van studenten nogal ver-

brokkeld geregeld. Er functioneert een stelsel van studietoelagen uit-

sluitend voor studenten wier ouders onder een bepaalde inkomens-

grens blijven. Circa 40 procent van de studenten heeft een beurs. De

meerderheid is afhankelijk van ouderlijke bijdragen. Voor deze ou-

ders is er een tamelijk riante regeling kinderbijslag en -aftrek (kba):

een driedubbele kinderbijslag met ook nog fiscale aftrek. Ouders kun-

nen zelf bepalen of, hoe en in welke mate ze deze kba-gelden doorslui-

zen naar hun studerende kinderen. Hierdoor blijven grote groepen

studenten financieel afhankelijk van hun ouders, wat vaak ingewik-

kelde situaties en forse conflicten geeft. Zo zijn er studenten die elke

week terug moeten naar het ouderlijk huis om daar handje contantje

hun weekgeld te krijgen.'"^

211

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's

Omstreden normalisering - pagina 213

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's