Een handvol filosofen - pagina 322
Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012
318 V E Vakfilosofische richtingen
gangsdenken in de maatschappij. Aan
deze kritische reflectie wilde hij - met
zijn belangstelling voor joodse filosofie
- ook in de praktijk werken: 'Werken
aan de V.U. zélf is het inhoud en bete-
kenis geven, het onderschrijven van die
doelstelling'.7"*
Broekman was benoemd voor twee
dagen per week en voor de duur van
drie jaar. Dat hij doorgaans slechts een
dag per week op de medische faculteit
aanwezig was, kwam hem op kritiek te
staan van de leden van zijn vakgroep -
overigens zonder resultaat. Mede om-
dat studenten en collega's zijn onder-
wijs positief beoordeelden, volgde in
1983 zijn herbenoeming, opnieuw voor
drie jaar, en in 1986 een permanente be-
noeming die duurde tot zijn emeritaat
in 1995-
J.M. Broekman Onder zijn supervisie kwamen enke-
le promoties tot stand, maar het is op-
vallend dat Broekman noch een inaugurele noch een afscheidsrede heeft gehouden.'''
Wie hem later hierover aansprak, kreeg als antwoord dat hij er geen tijd voor had.
Bij enig doorvragen bleek dat hij er gewoon geen zin in had. Zulke redevoeringen
beschouwde hij als academische plichtplegingen waarin hij niet geïnteresseerd was.
De samenwerking tussen de vakgroep medische filosofie en ethiek en de Centrale
Interfaculteit was in de jaren zeventig vaak moeizaam verlopen. Spanningen deden
zich voor tussen enerzijds de Centrale Interfaculteit die de verantwoordelijkheid
had voor de inhoud van het filosofieonderwijs (zonder dat in deze faculteit enige
kennis bestond omtrent de inhoud van het filosofieonderwijs in de medische facul-
teit) en anderzijds de docenten van de vakgroep die verantwoordelijk waren voor
het op de geneeskunde toegespitste onderwijs. Dat de Centrale Interfaculteit ook
vertegenwoordigd was in de adviescommissie ter voorbereiding van de benoeming
van een algemeen filosoof in de Faculteit der Geneeskunde, stuitte bij een actiegroep
van studenten van deze faculteit op zoveel verzet dat zij op maandag 4 februari 1980
overgingen tot een protestbezetting van een aantal kamers van de Centrale Interfa-
culteit op de dertiende etage van het hoofdgebouw - een bezetting die de volgende
dag werd opgeheven.^'' Niet alleen ten opzichte van de Centrale Interfaculteit, maar
ook jegens het Academisch Ziekenhuis verkeerde de vakgroep in een zeker isole-
74 Aldus Broekman in interview in 't Kladschrift, (1981/1982), i, pp. 14-18. O o k Broekman, 'Kanttekening bij
een interview', in 't Kladschrift, (1981/1982), 4, p. 28.
75 Broekman trad op als promotor (in de Faculteit der Geneeskunde) van A.K. Oderwald, Geneeskunde m het
teken van de filosofie. Een semiologische beschrijving van de geneeskunde (1985), C.M.P.M. Hertogh, Bachelar
en Cangmlhem. Epistemologische discontinuïteit en het ethisch normbegrip (198e) en J.R. Richters, De medisch
antropoloog als verteller en vertaler. Met Hermes op reis m het land van de afgoden (1991).
j6 'Lit Ad Valvas, 27, 21 (8 februari 1980).
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's