Een handvol filosofen - pagina 278

274 ^ -D Feiten en gebeurtenissen

wijs, maar ook diverse activiteiten van de Centrale Interfaculteit positief waardeer-

den. Tot deze activiteiten behoorden de jaarlijkse conferenties ter afsluiting van het

collegejaar en de lustrumcongressen. Zo werd het congres dat in 1979 werd gehou-

den ter gelegenheid van het derde lustrum van de faculteit, ook door buitenstaan-

ders een succes genoemd.

Onder het congresthema 'Systeemdenken en samenlevingsproblematiek' werden

diverse problemen en de toekomst van de technisch-wetenschappelijke cultuur aan

de orde gesteld. Vragen kwamen aan de orde over de aard van de moderne weten-

schap, het abstract-wetenschappelijke denken dat de samenhangen in de werkelijk-

heid zou verbreken, en de grenzen van het systeemdenken. Na een inleidende be-

schouwing van prof. M.C. Smit over de filosofische en culturele situatie, volgden

de referaten van twee systeemtheoretici, dr. K. Steinbuch en dr. G. de Zeeuw. Ver-

der werd gesproken over toepassingen van het systeemdenken in de geneeskunde

(door J.H. van Bemmel), in het onderwijs (A. Dirkzwager), in de economie (H.

Linneman) en in de sociologie Q. van der Zouwen). J. Ellul, P.P. Kirschenmann en

E. Schuurman hielden - ieder op zijn eigen wijze - filosofisch-evaluatieve beschou-

wingen. De bundeling van de teksten van de referaten leverde een waardevol docu-

ment op.' De faculteit had zich van haar beste kant laten zien. Er was echter ook een

andere kant, die leidde tot de genoemde irritatie in andere faculiteiten.

2 Negatieve beeldvorming van de Centrale Interfaculteit

Met het vervroegde vertrek van Zuidema (1971), het overlijden van Smit (1981) en

de emeritering van Van Riessen (1981) en Troost (1984) hadden de oudere vertegen-

woordigers van de tweede generatie van de calvinistische wijsbegeerte de Centrale

Interfaculteit verlaten. Gedurende twintig jaar hadden zij - Zuidema aanmerkelijk

korter - hun stempel op de faculteit gedrukt en met hun onderwijs en pubHcaties

de beeldvorming van de faculteit naar buiten in belangrijke mate bepaald. Niet al-

leen de door hen gerepresenteerde calvinistische wijsbegeerte die in de Centrale In-

terfaculteit dominant was, wekte irritatie, maar ook de door hen ingenomen stand-

punten op godsdienstig en maatschappelijk terrein. Zuidema had zich na de tweede

wereldoorlog gekeerd tegen de onafhankelijkheid van Indonesië, de groeiende sym-

pathie van de Gereformeerde Kerken voor de Wereldraad van Kerken, en moderne

theologische opvattingen. Op al deze punten had hij Van Riessen, Smit en Troost

aan zijn zijde gevonden.' In hun religieuze plaatsbepaling, filosofisch onderwijs en

onderzoek, en kerkelijke en politieke positiekeuzen waren zij antithetisch ingesteld.

Zij gingen uit van een religieuze strijd die zich op alle terreinen van het leven zou

openbaren. Hoewel zij erkenden dat deze religieuze strijd ook - en allereerst - in het

eigen hart plaatsvond, trokken zij echter vooral de aandacht met hun bestrijding van

diverse verschijnselen die zij beschouwden als uitingen van godsdienstige afval. Zo

polemiseerden zij frequent met tegenstanders en vermeende tegenstanders.

In de jaren twintig en dertig hadden Vollenhoven en Dooyeweerd op grond van

de door hen ontwikkelde calvinistisch-filosofische inzichten kritiek uitgeoefend

1 Zie S. Strijbos (red.), Systeemdenken en samenlevingsproblematiek (Amsterdam, 1981).

2 Zie artikelen van Zuidema en Van Riessen in Feenstra, Gereformeerden, waarom?, pp. 14, 119, 124.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen