De hedendaagsche schriftcritiek in haar bedenkelijke strekking voor de gemeente des levenden Gods - pagina 20

16 En zoo nu ook is de Schrift dan eerst de H e i 1 i g e Schrift, wanneer de Heilige Geest zijn schijnsel uitzendt, en het alzoo God zelf. God altegen woordig is, die in en door dat boek spreekt tot mijn ziel. Ware het beeld niet te onheilig, ik zou zeggen, gelijk de telephoon, een toespreken uit de verte is, zoo ook is mij dat boek der Testamenten. Treed ik met die Schriftuur in verbinding, en werH~3ê' TIeilige Geest uitstralend, dan is de ziel mij aan mijn God en mijn God aan mijn ziel aangebonden, en het toespreken van den Eeuwige vangt aan. Alle denkbeeld van iets toevalligs in die Schrift is dus uitgesloten. Ze ontstond niet vanzelf, maar werd te weeg gebracht naar een vast bestek. Jüeeds in Gods eeuwig decreet lag het oorspronkelijk waarvan de Schrift die wij ontvingen slechts de ongave afdruk is. ,Van ouds, zingt de psalmist, heb ik geweten van uw getuigenissen, d a t Gij ze v a n e e u w i g h e i d g e g r o n d hebt.''^^) De bodem waarin ze zich ontwikkelen zou, werd opzettelijk bereid; in de kiem waaruit ze op zou groeien lag het protoplasma van haar vollen luister. Een XiSoQ Z,<^v i^) is ze, vast als de s t e e n en toch bruischend van l e v e n . Die haar schreven schreven haar niet om huns zelfs wil, maar om de gemeente Gods waarvoor ze bestemd was; oLy^ kaurólg, rifüv Sè SnrMvow ainx, i*) d. i. voor de gemeente Gods aller eeuwen; opdat na het ophouden der buitengewone bedeelingen. God Almachtig in den hoogsten vorm, d. i. in dien van het b e w u s t e w o o r d , met onbedrieglijke zekerheid tot en door zijn gemeente zou kunnen spreken. En nu, het is zoo, M. H. geen definitie gaf ik daarmee, hoogstens een reflex uit de eigen ziel, om u den indruk van het Schriftmysterie weer te kaatsen. Want een m y s t e r i e is het Schriftgeheimnis, even wonderbaar en ondoorgrondelijk als de schepping in den aanvang, de vleeschwording in het midden der eeuwen en de eindcatastrophe die nog toeft. Wonderbaar, niet om dat boek zelf, maar omdat het ook hier is: God aan het eindige rakende, en de golfslag van het eeuwige gebroken op wat elk wezensbestand mist.

/ Vraagt ge nu, met wat naam de gemeente des levenden God dit wondere feit en dus het ontstaan der Schriftuur pleegt te noemen, dan luidt het antwoord: „ i n s p i r a t i e , t h e o p n e u s t i e , ingeving des Heiligen Geestes." Uiteraard geldt het bij deze Schrifttheopneustie een eenigzins ander vraagstuk dan bij die andere inspiratie, die enkel voertuig der Openbaring was. Dit wordt niet gezegd, om een moeilijkheid te ontloopen. Gul gesproken toch, M. H., behoor óók ik nog tot die achterlijken, die staan in de onwrikbare overtuiging, dat God zelf de steenen tafelen der wet beschreef, zelf met hoorbare stem van den Sinai sprak, in theophaniën verscheen, engelen zond om zondaren te troos-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen