GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

BRIEF UIT AMERIKA

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BRIEF UIT AMERIKA

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

„The Presbyterian Churcli of America."

Wat verleden jaar reeds onvermijdelijk scheen is gebeurd. „The 'General Assembly" (algemeene synode) van „The Presbjterian Church in tlie U. S. A." heeft Dr Machen en vele anderen met hem geschorst. Van de plm. duizend afgevaardigden waren er maar enkele stemmen tegen. Met groote plechtigheid werden de oordeelen uitgesproken. Men meende waarlijk Gode een dienst te bewijzen. De vrijzinnigen en de ethischen waren het weer roerend met elkander eens, dat zulke ongehoorzame en lastige menschen als Machen niet in de kerk mogen geduld. Ze gevoelden blijkbaar zoo als Herodes tegenover Johannes den dooper.

Natuurlijk is het bij herhaling den volke kond gedaan, dat er hier in het geheel geen quaestie van de zuiverheid in de leer in het spel was. Officieel is onmiddellijk aan het einde der zittingen een bekendmaking de wereld ingestuurd, dat de schorsing van Dr Machen en de zijnen geen victorie was voor „Modernists" of „FundamentaUsLs", maar slechts voor recht en orde. Wanorde mag toch niet in de kerk van Christus geduld. Zelfs werd gezegd, dat wat de leer betreft al de afgevaardigden even zuiver waren als Dr Machen zelf. Dit niettegenstaande het feit, dat er zelfs in „the judicial commission", een commissie van zeven predikanten en zes ouderlingen die de zaak van Dr Machen enz. moest onderzoeken, vier predikanten waren, die de „Auburn Affirmation" hadden onderteekend.

Het onbegrijpelijkst is wel, dat de ethisch-irenischen van de Princeton school dit alles beamen. Een paar jaar geleden vertelde Dr Speer in een vergadering te Philadelphia dat hij van niemand wist onder de zendelingen of in den zendingsboard, die niet goed zuiver was in de leer, Toclt waren er ook toen „Affirmationists" onder het zendingspersoneel. Dr John E. Kuizenga van Princeton Seminarie, zat in „the judicial commission" van de „Presbytery" van New Brunswick naast een „Affirmationist" om over Dr Machen te oordeelen. Eenzelfde houding vernemen we en eenzelfde geluid hooren we ook nu weer van de ethischen.

Dan toch, onbegi-ijpelijk is dit alles eigenlijk in het minst niet. Voor de lezers van „De Reformatie", die bekend , zijn met de geschiedenis der „Afscheiding" en der „Doleantie" is dit slechts een herhaling van wat reeds meermalen is gebeurd. Gelijk de „rechtzinnigen" die achterbleven in de Hervormde Kerk ziclizelven op allerlei wijs zochten te verontschuldigen en dit veelal deden door het beschuldigen van hen die heengingen, zoo gaat het ook nu weer. Maar ieder kind der „Afscheiding" en ieder kind der „Doleantie" die zijn eigen kerkelijk bestaan kan verdedigen, zal, dit is mijn vaste overtuiging, zoo hij ook maar eenigszins met het verloop der zaken op de hoogte is, ook de Afscheiding hier in Amerika kunnen verdedigen. Neen, veel sterker moet ik het zeggen. Ieder die God gedankt heeft voor hetgeen Hij heeft gewrocht in Afscheiding en Doleantie zal ook nu God loven voor het nieuwe levensteeken dat verscheen in „The Presbyterian Church of America".

Het synodale juk begon al zwaarder en zwaarder te drukken. Niet alleen Dr Machen en de andere leden van den nieuwen Zendingsboard werden geschorst, maar ook Ds de Waard, die slechts den „Board of Education" van modernisme had verklaagd, werd van zijn kansel verwijderd. Geen kandidaat voor den dienst des Woords kan ook maar ergens worden toegelaten, zoo hij niet beloven wil aan de modernistische „boards" getrouw te zijn.

De volle raad Gods mag niet meer verkondigd. De eene „General Assembly" na de andere heeft dit al moeilijker gemaakt en nu is het onmogelijk geworden. Dus werd men gedwongen om het synodale juk af te werpen en dat is nu gescliied.

Met den grootst mogelijken nadruk heeft de „General Assembly" van „The Presbyterian Church of America" er op gewezen dat de „nieuwe" kerk eigenlijk in het geheel geen nieuwe kerk wil wezen. Ze wil een voortzetting zijn en niet meer. De oude kerk is gedeformeerd; dus moest het synodale juk afgeworpen. Op de vergaderingen te Philadelphia (Juni 13—16) gehouden zijn de volgende artikelen aangenomen. Ik zal ze liier maar letterlijk afschrijven.

I. „In order to continue what we believe to be the 'true spiritual succession of tilile Presbyterian Church in the U.S.A., which we hold to have been abandoned by the present organization of that body, and to make clear to all tlie world that we have no connection with the organization bearing that name, we a company of ministers and ruling elders, having been removed from that organization in contravention (as we beheve) of its constitution, or having severed our connection with that organization, or hereby solemnly declaring that we do sever our connection with it, or coming as ministers or ruhng elders from other ecclesiastical bodies holding the Reformed Faith, do hereby associate ourselves together with all Christian people who do and wül adhere to us, in a body to be known and styled as th© Presbyterian Church of America."

II. „We, a company of ministers and ruling elders, do hereby in our own name, in the name of those who have adhered to us, and by the warrant and authority of the Lord Jesus Christ, hereby constitute ourselves a General Assembly of the Presbyterian Church of America." III.

„W© do solemnly declare (1) that the Scriptures of the Old and New Testaments are the Word of God, the only infallible rule of faith and practice, (2) that the Westminster Confession of Faith and Catechisms contain the system of doctrine taught in the Holy Scriptures, and (3) that we subscribe to and maintain the principles of Presbyterian church government as being founded upon and agreeable to the Word of God.

All persons, before they shall be ordained or received as ministers or ruhng elders or deacous shall subscribe to the foregoing statement." '

Ik stel er prijs op < 3at men dit punt in Nederland goed zal verstaan. Er zijn in het geheele bedrijf veel fouten gemaakt. Een der grootste fouten door de rechtzinnigen gemaakt is wel dat zij de „Affirmationists" niet onmiddellijk iiebbeij aangeklaagd. Dat zien ze nu zelf wel in. Wat wrange vruchten zijn daar niet van geplukt. Doch temidden van dit alles, en temidden vaa het verschil in traditie en kerkrecht dat het misschien voor sommigen in Nederland moeilijk maakt om het een en ander, dat liier gebeurt, goed te keuren, vergete men toch niet, dat men nu in „The Presbyterian Church of America" weer ernst wil maken met de Gereformeerde leer en zede. Met hartzeer heeft men de oude en verkankerde organisatie verlaten. Met schuldbelijdenis voor eigen nalatigheid in het verleden en met biddend opzien tot God voor de toekomst wil men nu de wacht betrekken bij de zuivere prediking des Woords en de bediening der sacramenten. In het bizonder wil men ook de tucht weer in eere herstellen.

De synode van de Christelijke Gereformeerde Kerk vaxi Amerika heeft dan ook onmiddellijk een telegram gestuurd om de vernieuwde en herleefde Presbyteriaansche kerk Gods zegen toe te wenschen. Dat was den broederen een riem onder het hart gestoken. Veel tegenstand wordt ondervonden. Evenals tijdens de Doleantie wordt door de synodalen alles gedaan om de nieuwe beweging tegen te staan. Persoonlijk gingen de „stated clerk" van de „General Assembly" en de voorzitter van de „Presbytery" van Philadelphia den „kerkeraad" van een Episcopaalsche kerk bezoeken opdat deze het beloofde gebruik van hun kerkgebouw aan de „Assembly" van de „nieuwe" kerk zou weigeren. Zoo zou er veel meer te vertellen zijn.

(Wie van dit alles meer wil weten en we de officiëele acta van de oude en de nieuwe „Assembly" wil lezen, bestelle „The Presbyterian Guardian". Het adres is 1209 Commonwealth Building, Philadelphia, Pa. U.S.A. Het nummer van 22 Juni is voor dit alles het belangrijkst. Het abonnement is Z 1.50 per jaar; $ 1.00 voor 7 maanden; 25 et. voor 21/2 maand, postvrij. Het blad verschijnt tweemaal per maand.)

Mijn doel in dezen brief was echter om u kortelij ks het heugelijke feit mede te deelen, dat er ook in Amerika, buiten hen die van Nederlandsolie afkomst zijn, een herleving is van de Gereformeerde leer. Het is alleen Gods vrije genade; Henj alleen zij de eer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 augustus 1936

De Reformatie | 8 Pagina's

BRIEF UIT AMERIKA

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 augustus 1936

De Reformatie | 8 Pagina's