Revue 2001 - pagina 83

mogelijk een medicijn tegen deze nadelige gevolgen van emfyseem ontwikkelen." Triest Zo'n medicijn zou geen overbodige luxe zijn, want de ziekte is dodelijk. "In het laatste stadium krijgen patiënten nauwelijks meer lucht. Uiteindelijk stikken ze", vertelt Coen. Niet dat het altijd zo hóeft te gaan; in een vroeg stadium is emfyseem nog onder controle te houden, maar dan moet de patiënt wel radicaal stoppen met roken. Helaas zit daar nu net het probleem. "Emfyseem krijg je niet zomaar", weet Coen. "Daarvoor moetje een behoorlijk zware roker zijn, en die mensen zijn dus verslaafd. Voor hen is het bijna onmogelijk om te stoppen. Dat is wei triest, dan zie je ze door de gang van het ziekenhuis lopen met in de ene hand een zuurstoffles en in de andere een sigaret." Voor deze patiënten is Coens werk van levensbelang. Het onderzoek, dat de bewegingswetenschapper samen met vijf anderen doet, is uniek in de wereld. "Wij zijn de eersten op dit terrein die met menselijk weefsel gaan werken", vertelt Coen. Dat weefsel, een stukje diafragma van ongeveer een kubieke centimeter groot, wordt weggenomen bij patiënten die behalve emfyseem ook een longtumor hebben. "De reden om voor die patiënten te kiezen, is dat bij hen toch al de borstkas wordt opengemaakt. Voor de opererende chirurg is het dan maar een minuut extra werk om ook wat van het diafragma weg te halen." Uit het stukje weefsel isoleert Coen één vezel, waarop hij vervolgens zijn metingen verricht. Voor die metingen heeft de onderzoeksgroep een speciale opstelling laten bouwen, die nog maar net klaar is. "De komende tijd moeten

vrije Universiteit

amsterdam

we ermee leren werken, alles onder de knie krijgen", vertelt de onderzoeker enthousiast. Dat oefenen gebeurt niet met de kostbare menselijke preparaten, maar met weefsel van ratten en hamsters. Pas als alles tot in de puntjes werkt, komt het menselijke materiaal in beeld.

Isoleren van een splervezel uit een spierbundel Coen overweegt, na zijn promotie over een jaar of vier, door te gaan als onderzoeker. "Met mijn studie heb ik daar een prima ondergrond voor. Bij Bewegingswetenschappen word je namelijk echt opgeleid om onderzoek te bedenken en uit te voeren. Je moet een zekere mate van systematisch denken ontwikkelen. Daarvoor is bij Bewegingswetenschappen veel meer aandacht dan bij een studie als Geneeskunde." Maar vier jaar is nog heel ver weg. Coen sluit ook niet uit dat hij uiteindelijk heel iets anders gaat doen. "Misschien wel iets in de farmaceutische industrie. Ik zie wel. Dat is ook het mooie van onderzoek doen. Je legt je voor een aantal jaren vast, maar daarna ligt de wereld weer open." Martine Postma

De Alumnus

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen