Studentenalmanak 1900 - pagina 132

128

Mijn kracht is gebroken,

Geweken, geveld;

Het hart me ontstoken;

Mijn geest is ontsteld.

Mijn hoop is verdwenen.

Verijdeld, vergaan!

De dood is verschenen!

Het leven gegaan!

Is er niets dan, o graf!

Dat uw tanden weerstaat?

Geen schepsel op aard,

Dat uw wanden ontgaat?

Is er niets dan, o groev'!

Dat uw binnenst trotseert?

Het leven behoudt,

Het verderf van ziqji weert?

Is er niets dan, o kuil!

Dat de zege behaalt?

Geen vleesch, dat niet is

In uw engte gedaald?

Is er niets dan, o dood!

Dat uw klauwe ontkwam ?

Geen vliedende geest.

Dien het lichaam hernam?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen