GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1902 - pagina 132

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1902 - pagina 132

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

126

je het misschien poezelachtig, of zoo je zéér poëtisch van

aanleg bent, engelachtig vinden; maar zooals 't nu is, heeft

dat handje vooreerst geen andere uitwerking op je, dan dat

je van zijn bezitter een eenigszins sukkelachtigen indruk krijgt.

Maar met en benevens dit alles is er nog iets, dat hem

vooral onderscheidt van gewone mannelijke stervelingen:

hij heeft een stem, zoo zacht, zoo melodieus, zoo innig

vrouwelijk, dat het ten hoogste betreurenswaardig is, dat

die stem niet aan de eene of andere Groningsche boeren-

dochter (een soort maagden, waarvan het gerucht loopt, dat

ze zeer schoon zijn, zoolang ze haar mond niet opendoen)

ten deel is gevallen. Ze zou er bepaald mee opgeknapt wezen.

En ten laatste wil ik nog één minder recommandeerende

eigenaardigheid van Chris Jansen noemen. Ze is, dat hij

soms zoo hopeloos verlegen kan wezen.

Je hangt geen al te mooi beeld van je vriend op, zult ge

zeggen. Wacht even nog dan! Ik ben nog niet uitgepraat,

'k Vertel je maar zoo wat oppervlakkigs van hem, zooals hij

me bij eerste kennismaking voor oogen stond. Voor de

curiositeit heb ik toen zijn portret dadelijk genoteerd.

O, als ik van deze teekening van den uitwendigen Chris

Jansen naar den inwendigen over moet gaan! Zijn hart is

van klinkklaar goud, zoo eerlijk als 't is. Z'n gemoed! 't Is

diep als 't diepste meer op aarde, en je kunt toch op den

bodem de edelste parelen zien liggen. Z'n ziel! . . . maar ik

zou waarlijk dichterlijk gaan worden, en dat gaat me toch

ten slotte niet goed af Laat me alleen nog zeggen, wat ge

reeds hebt vermoed, dat hij stil is en rustig; datje bepaald

phychologie zoudt moeten gaan studeeren om te weten te

komen, hoe je hem vï^el boos zoudt kunnen maken; dat ik,

als ik bij hem op 't dorp logeer, en ik voel me niet eens

op m'n gemak, of ik heb eens een zwaarmoedige bui, of

ik ben überhaupt niet normaal, dat ik dan bij hem het

normale weer terugvind. Als hij maar onder z'n kennissen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1902

Studentenalmanak | 174 Pagina's

Studentenalmanak 1902 - pagina 132

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1902

Studentenalmanak | 174 Pagina's