Studentenalmanak 1925 - pagina 123

KUNST EN KUNSTPROSTITUTIE.

Alle kunst heeft twee zijden.

Ten eerste is ze een heimweeroep naar de eeuwigheid,

een tasten naar de idee.

Onze wereld wordt openbaar in vier sferen. Daar is

allereerst het rijk van de doode materie. H ier heerscht de

wet van actie en reactie en hier werkt de rekenmeester in

het koude verstand. H ier is het getal de kern van de be­

weging en zwijgt nog het leven.

Daarna is daar het plantenrijk, waarin de cijferaar geen

weg meer weet, waar de ongelijkheid van werking en

terugwerking zich openbaart. H ier treedt de levenskracht

in de Schepping en doet den boom bloesemen en de zonne­

bloem zich naar het licht keeren.

Nu komt in de derde sfeer het dierenrijk, de verhelde­

ring door 't verstand aan 't licht en wordt het handelen

niet meer door actie of prikkel, maar door motieven

geleid.

Eindelijk, bij den mensch, breekt de dageraad van de

rede aan en overgiet de heele wereld met den ochtend­

glocd der kennis.

En nu heerscht de eeuwige idee in alles wat bestaat en

dringt ook den artist haar te zoeken achter den sluier,

dien de verschijningswereld hem belemmerend voor het

natuurlijk oog hangt.

In elke verschijning, in elke werkelijkheid voor ons

treedt het wereldbeginsel aan den dag.

En dat wereldbeginsel, die steeds doorgaande open­

baring, belijden wij als God, als den eeuwig­Persoonlijke,

als den Bovenbewuste, als den Vader van de menschenziel.

Daarom ook zien wij Zijn openbaring in de zich ont­

vouwende werkelijkheidswereld als stijgend, als gradueel.

Bij een onbewust en onpersoonlijk god van gradueele

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen