Studentenalmanak 1928 - pagina 132

HET VERSTAAN VAN HET MILIEU.

Mephistopheles hekelt in Goethe's „Faust" een ibepaald

type van menschen. De „werkelijkheids" vereerders,

„Was ihr nidht tastet, steht euch meilenfcm,

„Was ihr nicht faszt, das fehlt euch ganz und gar,

,,Was ihr nicht rechnet, glaubt ihr, sei nicht mehr,

„Was ihr nicht wägt, hat für euch kein Gewicht

„Was ihr nicht münzt, das meint ihr, gelte nicht."

Dat is de eene kant; een levenshouding, die de loutere

dwaasheid al heel dicht nabij komt.

Maar er is ook een andere; en die is minstens even dwaas;

we zouden die willen omschrijven door uit al die regels

van „Faust" het eerste „nicht" weg te laten.

„Wat dhr tastet, steiht euch mcilenfem,

„Was Uir faszt, das fehlt e u c h . . . . "

Ik weet niet, welke houding de meest dwaze is.

En t o c h . . . . het kostelijke, wat ze in eigen handen houden

staat heel veel menschen van dezen tijd mijlen ver. Daar

is iets, waarvan ze niet kunnen loskomen. En toch ze weten

't niet, ze kennen 't niet.

Dat is het milieu.

Het milieu, waarin ze zelf dagelijks leven, het milieu,

waarin ze herhaaldelijk verkeeren; het milieu, dat ze ken-

nen, tasten kunnen, omdat hun vader en moeder, hun held

of heldin er dagelijks in aanwezig zijn.

Dat milieu, elk milieu is gróót.

Elk milieu is een macht.

Het milieu is voor velen het sterke, waarbij ze zelf

ondergaan. Ze worden kinderen — meer — slaven van hun

eigen omgeving. En ze eischen, dat voor hun wereld ieder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen