Studentenalmanak 1934 - pagina 189

ALS HET LEVEN NOG NIET ROEPT.

DOOR PAUL.

Bertie stond ernstig te betoogen. Daarvan was z'n ge-

heven wijsvinger 'n bewegelijk bewijs. Toch scheen hij

weinig indruk te maken. Thorbecke althans trok zich niets

van hem aan, maar staarde droefgeestig in 't venijnig-

glinsterende water van de Heerengracht, Misschien heeft

Thorbecke zich wel nooit voor zalmcroquetten geïnteres-

seerd.

Ik trok Bertie aan z'n jas, „Natuurlijk", zei hij bitter,

„meer kun je van zoo'n smerigen conservatief, nee, liberaal,

niet verwachten: niet luisteren, je z'n rug toedraaien en

dan nog, dan nog, je stiekum van achteren aan je jas trek-

ken! L-laag is 't, 1-laag! Dat komt van al dat gemodder

met spoorwegen! Als ik in '62. , ."

,,Kom, j6", probeerde ik m'n vriend te sussen, „laat hèm

nou, hij luistert toch niet. Kom liever helpen met Dirk."

Binnensmonds scheldend keek Bertie me aan. „Oh, ben

jij 't!", zei hij dan.

,,Ja, ik. Maar kom nou even helpen!"

„Helpen?"

„Ja, toe nou . , . "

„Waarmee helpen?"

„Met Dirk natuurlijk, d i e . . . "

„Helpen met Dirk?"

„Ja-a! Hij , , . "

„Waaróm moet ik helpen met Dirk?"

„Luister dan toch! Dirk zit op een stoep en wil er niet

af. Nou, .."

„Wie?"

„Wat wie?"

„Wie zit er in een kroeg?"

„Niet in 'n kroeg, ezelsveulen, op een stoep! Dirk!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen