Studentenalmanak 1948 - pagina 137

raking te komen en rechtstreeks kennis te nemen van wat

onder hen leeft.

Daar is ten slotte de moeilijkheid om de oud-studenten, ook

de niet-reünisten, te betrekken bij het leven der universitair*

gemeenschap. Zij behoren er bij, velen willen er ook bij blij-

ven behoren, maar in de praktijk komt daar doorgaans wei-

nig van terecht. Hun op een of andere wijze de mogelijkheid

te geven,, het contact te bewaren met het academieleven, is

mede een taak van de civitas.

Op welke wijze dit alles het best zal kunnen geschieden, is

een onderwerp van zorgvuldig beraad geweest. N a veel zoe-

ken en tasten, soms ook wel mistasten, is een vorm gevonden,

die bij de overgang van de voorlopige organisatie, de Coscuvu,

in een definitieve, zijn beslag zal krijgen.

De activering van een gemeenschap is niet mogelijk zonder

een orgaan, dat de krachten samenbindt en leiding geven kan.

Daartoe dient de civitasraad, wiens leden in een vaste getals-

verhouding uit de bestaande lichamen binnen het universitair

verband afkomstig zijn. De technische regeling van hun aan-

wijzing kan hier terzijde blijven, evenals alle andere kwesties

van organisatie, hoe belangrijk ook op zichzelf. Slechts merk

ik op, dat via faculteitsverenigingen en studentenraad ook

de niet tot het Studentencorps of de V.V.S.V.U. behorende

studenten in deze raad vertegenwoordigd zijn.

W a t de civitasraad in de praktijk zal kunnen uitrichten, hangt

af van de bereidheid der verschillende soorten van cives om

voor hun deel zich in dit werk te laten betrekken, niet alleen

ontvangend, maar ook gevend. Blijkt die bereidheid niet of

in onvoldoende mate aanwezig, ,dan krijgen de sceptici gelijk,

die spreken van een strovuur, aangeblazen door enige geest-

driftigen.

Nu is een actie als deze altijd te danken aan het initiatief

van weinigen. Hun werk zal beklijven, indien zij de bestaande

verlangens en behoeften juist gepeild hebben, en voor hun be-

vrediging de geschikte wegen weten te vinden.

Reeds nu kan worden vastgesteld, dat hun oproep een dui-

delijke weerklank ontmoette. Onder meer de civitasdagen van

September '47 te Oosterbeek bewijzen het. Daar heerste een

gevoel van saamhorigheid, dat moed gaf voor de voortgaande

133

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen