Studentenalmanak 1948 - pagina 221

naar andere oorden van hun wereld. Blij weer in de nabij-

heid van mensen te zijn, laat hij zich opnemen in de stroom

en met razende vaart gaat het naar beneden, de diepte in.

Vust wandelt nu onder hoge gewelven, op onder zijn voet-

stappen klinkende, marmeren vloeren.

De mensenstroom heeft zich opgelost in de kille onafzien-

baarheid.

Vust loopt bijna hard om de ruimte te ontkomen. Deze grote

leegheid beangstigt hem. Dan komt hij plotseling aan een

balustrade en ziet beneden zich een zaal met heren, in ver-

gadering bijeen. Hij klimt over de balustrade, gaat aan zijn,

iianden hangen en laat zich los. Met een elegant gebaar

komt Vust terecht op de schouder van iemand met het

zelfingenomen, grijnzend gezicht van een slecht uitgevoerde

bazar-sfinx, die nog niet mèèr gezien heeft van de wereld

dan de verpakking waar hij juist uitgehaald wordt. Hiervan

schrikkend glijdt Vust fluks verder naar beneden, loopt iets

naar achteren, waar hij plaats neemt op een ongeschaafde

bank.

Nieuwsgierig kijkt Vust rond en vraagt zich af waarom

zoveel fauteuils leegstaan., verder naar voren, terwijl achter

veel mensen, dromig op harde banken zitten. Hij kan daar

niet bij.

Dan staat opeens de dwerg weer achter hem. Deze laat

nog eens een keurende blik over Vust gaan en spuwt naar

links, zonder om te kijken naar menselijke hindernissen. Ter-

wijl hij dan, nu en dan voorover buigend, zijn oog over de

vergadering, laat gaan, (uit loutere nieuwsgierigheid, denkt

Vust) zegt hij: „De leegheid daar is zinvol. De ledige zetels

zijn voor mensen, die er niet zijn, maar die er recht op

hebben. Z e zitten daar als het ware, hoewel afwezig, toch te

schitteren. Het heeft iets met traditie te maken, heb ik wel-

eens gehoord. Ja, we moeten ons hoofd buigen en stille zijn.''

Daarop begint zijn lichaam weer te hutsen en lacht hij zijn

inferieure lach. Maar Vust is van een heilige verontwaardi-

ging gegrepen. Hij klimt op een bank en schreeuwt met

schorre stem: „Burgers !" Niemand kijkt op.

„Burgers, mensen !" Hij probeert van alles: „Kamera-

den Geachte aanwezigen Mijne Heren !" En

nog eens weer: „Burgers !"

211

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen