Studentenalmanak 1953 - pagina 244

COL DE LA CASTILLON.

Hoog in de bergen, in de zuiv're blauwe lucht

Onaangetast van stof en stadsrumoer

Had daar een dorp gelegen als een witte vlek

Temidden van het groen der bergen en de blauwe lucht.

De mensen moeten hier gelukkig zijn geweest

En dachten misschien wel dat vrede

Zou blijven wonen in hun stille dorp

Nu kwamen wij daar en we vonden

Slechts puinhopen en stof, besmeurd door mest van schapen.

Het kerkje, waar men eens Gods goedheid prees

En zong van liefde, vrede en barmhartigheid.

Stond nu geschonden, zonder dak

En met gescheurde wanden.

En niemand was daar meer. Door de verlaten straatjes

Gingen wij voort, beklemd; want in dit dorpje

Hadden wij onverwacht de dood gezien, door mensen aangedaan

Aan and're mensen, die ook leven wilden

En zon en bloemen zien, als zij en iedereen.

G.

236

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen