Studentenalmanak 1960 - pagina 227

—• Het regent zo.

Hij ook al, en ik.

Dan maakt hij zich ongeduldig los en loopt hij heen. Men volgt

I

hem niet meer. Men heeft pijn.

(een mondvol eeuwigheid

gespannen tussen hem en mij

is weer vervaald in tijd

I

weer is een Hed voorbij).

De weg naar het eigen huis (thuis) is onvoorstelbaar. Men laat alles

varen, daar niets zich vast laat houden. En dat is juist het spijtige!

Er is toch al zo weinig.

Laat is het, tijd om te laat te zijn en te laten de tijd voor de tijd.

Vanzelfsprekend sluit men de avond en daarmee de dag met het

Onze Vader. De slaap staat weldra op. Men levert geen strijd meer.

Ii

Waarom ook.

Men heeft een liefde gevonden: een ander dan ik.

R. C. T.

Er was eens een man in Garderen

wiens streven was wijs te begeren.

H i j betrachtte de eis

naast begeerte der wijs

ool< de wijs der begeerte te eren.

223

i

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen