Studentenalmanak 1964 - pagina 178

2 Het parlementair-demokratische systeem, dat van 1946-1957/8 vi-

geerde. De interne afschaffing van dit systeem en de terugkeer tot de

Konstitutie van 1945, die veel autokratischer was, liggen vele nederlanders

nog zwaar op de maag. In alle objektiviteit kan men echter stellen, dat

de vooruitzichten voor een westers-demokratische ordening niet al te

gunstig waren. Geheel afgezien van de overweging, dat dit in alle nieuwe

staten moeilijk „in te burgeren" bleek, ligt er het keiharde feit, dat de

nederlanders Indonesia tot 1942 zelf autokratisch (en centralistisch!)

bestuurd hadden. Het enige instituut, waar demokratie en parlemen-

tarisme geleerd konden worden, de Volksraad, kreeg geen zeggenschap

inzake de toekomstige staatsvorm en onafhankelijkheid van het eigen

land. Toch was het merendeel der nieuwe leiders entoesiast. genoeg

voor onze idealen om het experiment te wagen. Dit is mislukt. De resul-

taten bestonden uit een frans aandoende regeringen-cirkulatie en immo-

bilisme, verscherpte tegenstellingen en totale ,,deadlock" tussen reli-

gieuze en regionale groeperingen, parlementaire korruptie. Dit was de

aanleiding voor een coup van Sukarno in 1958, die een begin van orde

in de ontstane chaos schiep. De in 1955 gekozen Constituante, die na

drie jaar vruchteloze diskussies in verwarring eindigde en het parlement

werden naar huis gezonden en gerekonstrueerd. De grondwet van

1945 werd weer ingevoerd, waardoor Sukarno automatisch opperste

leider werd. Men kan zijn handelen hier vergelijken met het kontem-

poraine optreden van de Gaulle. Het was een diepe incisie: figuren uit

de Masjumi en de P.S.I. - klein maar zeer bekwaam - die het politiek en

ekonomisch niet met Sukarno c.s. eens waren, entameerden samen met

opstandige kolonels een opstand op Sumatra en Soelawesi, die ondanks

buitenlandse hulp aan de rebellen binnen twee jaar geëkarteerd werd.

Tragisch genoeg waren ze niet in staat geweest de demokratie te laten

slagen. Als ze gewonnen hadden zou ook hun enige alternatief sterke

leiding geweest zijn, maar Hatta bleek niet in staat deze te geven.

Hoe men ook verder over Sukarno's doorbraak moge denken, allerlei

zaken kwamen eindelijk op gang. Ontwikkelingsprojekten en een 8-jaren-

plan werden eindelijk aangesneden. In 1961 was overal - zelfs in de voor-

heen door theokratische rampokkers der Dar'ul Islam geteisterde stre-

178

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen