GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1939-40 - pagina 28

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1939-40 - pagina 28

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

1234 gemeente toch nog wel meer, die mee konden doen, en het leek mij wel goed daar eens o p te wijzen. Onze vrouwen zullen toch wel begrijpen, hoe noodig het is om allen onze eigen Universiteit te steunen. O n s voorgeslacht heeft haar in heel moeilijke dagen opgericht en heeft er veel voor over gehad. Groote gaven worden er niet van u gevraagd. U krijgt een busje waar u wekelijks iels in kuntotïeren. Vele kleintjes maken een groote gave. J a , zult ge zeggen, we leven nu in een tijd, dat alles duurder gaat worden. Maar dat is juist de reden, waarom gij nu moet beginnen. Want onze Universiteit is net zoo, als ons gezin. Wij begonnen samen en als wij 2 5 jaar later zijn. hoe groot is dan soms ons gezin niet. Zoo ook onze Universiteit. Met den loop der jaren kwamen er al meer vakken bij. Het zou anders ook geen Universiteit mogen heeten. Welnu hoe grooter gezin, hoe meer er noodig is. Daarom heeft in deze moeilijke tijden onze Universiteit ons aller steun ook noodig. En dan, het gaat om de eer van onzen God en de liefde tot onzen Heiland. En wat moeilijke tijden betreft, dan moet ge eens denken aan den tijd waarin Elia leefde. Toen was er hongersnood en vervolging, van allen die God wilden dienen. Dat is niet een simpel verhaaltje. Het is even goed gebeurd, als dat gij en ik voor zooveel jaar geboren zijn. Dat moeten wij goed voor oogen houden. Elia werd naar een arme weduwe gezonden. Er waren toen ook nog wel rijke menschen. W a t vroeg de profeet h a a r ? Bereid een koek voor mij. En heel natuurlijk antwoordde zij: Maar het is mijn laatste meel en olie. Zoover is het bij ons nog niet. Toch hield de profeet vol: eerst voor mij en dan zult ge voor u bereiden. En toen zij gehoorzaam was aan Gods bevel, zie toen had zij ook voor haar zelf genoeg. Het meel en de olie verminderden niet. Zij hield door haar voedsel den profeet in leven, wat eigenlijk wil zeggen, zij hielp mee om G o d s Kerk in stand te houden door haar feitelijk kleine gave. Maar waar G o d s zegen op volgde. Daaruit zien wij, dat, als wij Gods zegen willen verwachen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1939

VU-Blad | 225 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1939-40 - pagina 28

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1939

VU-Blad | 225 Pagina's