Vrije Universiteitsblad 1963 - pagina 128

Sophia-kinderziekenhuis te Rotterdam, ge-

Thans

slicht in 1863, en het Amsterdamse kinder-

medische faculteiten reeds lang als afzon-

ziekenhuis

derlijk leervak erkend en ook aan de V r i j e

(later

Emma-kinderziekenhuis),

is de kindergeneeskunde

aan

alle

gesticht in 1865. Eerst veel later kreeg de

Universiteit heeft zij reeds enige jaren ge-

paediatrie

leden haar intrede gedaan. Maar toch heeft

Nederland

in

het

een

medisch

onderricht

bescheiden

in

eigen

plaats

zij nog wel eens met moeilijkheden

door de aanstelling van een k c l o r

in dit

erkenning te kampen. De oorzaak hiervan

van

vak aan de Universiteit van Amsterdam in

is, dat zij, min of meer

1899.

t o l de andere aan de medische faculteiten

in

tegenstelling

gedoceerde vakken, geen typisch speciaHet duurde evenwel geruime tijd voor en

lisme vormt; anders gezegd: zij is, of zou

aleer

althans moeten zijn, het specialisme van de

ook

aan de

Rijksuniversiteiten

de

kindergeneeskunde als apart vak gedoceerd

huisarts. Misschien beslaat de behandeling

zou worden. W e l had een commissie uit de

van kinderziekten thans niet meer de helft

in 1892 gestichte Vereniging voor Kinder-

van de door de huisarts aan zijn praktijk

geneeskunde

bestede tijd; op een derde deel daarvan

daar

herhaaldelijk

bij

de

Regering op aangedrongen en was zij zelfs in

1902 daartoe

in

audiëntie

legt zij toch zeker beslag.

ontvangen

door Kuyper, bij wien zij „een meer dan verzoek

Maar, zo zou men zich kunnen afvragen,

ontwaarde", maar hel duurde nog t o l 1909

zou het dan niet voldoende zijn als de

gewone belangstelling voor haar

eer te Groningen een buitengewoon hoog-

hulsarts zich terdege op de hoogte stelde

leraar in de Paediatrie werd aangesteld en

van de inwendige

Leiden en Utrecht bleven voorlopig daar-

dan nog andere verschillen tussen inwen-

van verstoken.

dige

geneeskunde

geneeskunde? Z i j n en

er

kindergeneeskunde

dan de grootte van de toegediende geneesIn 1916 kwam bij de behandeling der be-

middeldosis? Het antwoord is, dal hel kind,

groting door Regering en Tweede Kamer

hoezeer ook bestemd om uiteindelijk vol-

de positie van de kindergeneeskunde op-

wassen te worden, toch iels heel anders is

nieuw aan de orde, waarbij C o r t van der

dan een volwassene in zakformaat en dat

Linden weliswaar toezeggingen deed, maar

het daarom behoefte heeft aan een geheel

naar het oordeel van de

eigen benaderingswijze.

aJgevaardigden

Roodenburg en V a n Leeuwen niet genoeg. Roodenburg deed bij die gelegenheid een uitspraak, die ook thans nog volledig geldt, en w e l :

het vermoeden, dat hier en daar nog wel vooringenomenheid

bestaat

tegen

het meer op de voorgrond stellen van de kindergeneeskunde

als

een

afzonderlijk

vak. Nu heeft die kindergeneeskunde overal strijd te voeren gehad om zich een afzonderlijke plaats onder de medische vakken te veroveren en wij komen in ons

land

ook in dit opzicht enigszins achteraan. Des te meer reden echter om aan de kindergeneeskunde

dal

zij

Ie

maken

heeft

met

een

nog

g r o e i e n d , nog niet vol-wassen, menselijk wezen. En die groei is niet zo maar

,,lk meen namelijk reden te hebben voor enige

W a t de paediatrie dus vooral kenmerkt. Is

bij

ons

Hoger

Onderwijs

spoedig de plaats te verzekeren, die haar toekomt.

een

toenemen

in

volume,

neen, hel

tevens een onl-wikkeling, een

is

geleidelijk

aan toenemende verfijning van alle functies, lichamelijke zowel als geestelijke. Deze zijn niet los van elkaar denkbaar:

geestelijke

achterstand leidt onherroepelijk t o l lichamelijk achterblijven en omgekeerd. In de verschillende stadia van zijn ontwikkeling nu reageert hel kind telkens heel anders op invloeden

zowel

van

buitenaf

als

van

binnenuit. En hei Is dus noodzakelijk, dat, wil men het kind In zijn ziekte goed leren begrijpen, men het telkens als hel ware moet projecteren tegen de achtergrond van hel gezonde

kind van dezelfde

leeftijds-

Het gaat hier namelijk om waarborgen voor een

groep. Kennis ook van de normale groei

goede

en ontwikkeling van het kind is dus onont-

vorming

van de

huisarts,

allicht voor de helft bestaat van kinderziekten

"

wiens praktijli

uit de

behandeling

beerlijk delen.

voor

wie

kinderen

moet

behan-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen