Vrije Universiteitsblad 1963 - pagina 68

brengen. Van volhardende liefde om een dergelijk streven door te zetten is in elk geval geen sprake geweest. Elders heeft hij een betere ervaring opgedaan. Door deze ervaring gevoelt hij zich gesterkt in zijn klacht. En nu noemt hij geen man en paard, maar gaat generaliseren. Naar zijn vernietigend oordeel deugt er van de geest aan heel die universiteit niets. Hier is duidelijk de echt-christelijke gemeenschapszin zoek. Er komt nog bij, dat de bewuste oud-student — gelijk het niet-geciteerde gedeelte van de brief geeft te verstaan — zelf het niet nodig acht dat de universiteit op gereformeerde grondslag staat. Ook moet ik zeggen, de houding van de tariefschrijver die een en ander heeft overgebracht, niet geheel te begrijpen. Hij wil zich niet achter de klacht stellen, maar gevoelt zich niet sterk genoeg of niet voldoende geïnformeerd om er tegen in te gaan. Het laatstgenoemde punt biedt natuurlijk verontschuldiging. Maar in een aangelegenheid zoals de onderhavige krijgen wij ook met andere elementen te maken. Ook wie niet volledig is geïnformeerd, behoeft er niet het zwijgen toe te doen. Er moet in de gemeenschap die wij rondom de universiteit vormen en waarin wij mede staan en toch ook willen staan, vertrouwen heersen, een vertrouwen dat geen moeite kan hetataen op een klacht gelijk de gesignaleerde met kracht van overtuiging te reageren. Ik meen hier de vinger te leggen op een zwakke plek. Onze gemeenschap wordt bedreigd door een toenemend gemis aan onderling vertrouwen. Laat over het gevaar waaraan wij zo bloot staan, niet gering worden gedacht. Want de zaak van Gods koninkrijk is er in een bepaald opzicht mee gemoeid. Met de vorige opmerkingen, die ik in dit verband als zeer wezenlijk beschouw, is de klacht natuurlijk niet weerlegd. Maar eerst zo wordt het mij mogelijk haar zuiver te bezien en in volle eerlijkheid er op te antwoorden. Bij mijn beantwoording laat ik op dit moment de studenten er buiten. Over de geest in hun kring spreek ik niet. Lezers van ons blad weten, dat in de laatste jaren de studenten meermalen ter sprake zijn gekomen. Thans wil ik in hoofdzaak mij bepalen

tot de hoogleraren en andere docenten, over wie een klacht en nog wel van heel ernstige aard wordt geuit. Het geven van een antwoord is aan de ene kant niet eenvoudig. Een klacht met concrete aanduidingen ontbreekt. Bewijsmateriaal wordt niet geleverd. Wij worden geplaatst alleen tegenover het pertinente oordeel van een oud-student, die materiaal tot vergelijking heeft menen te vinden bij een andere universiteit, waar de situatie volgens hem veel gunstiger zou zijn. Van het gebruik van dergelijk vergelijkingsmateriaal moet ik geheel afzien. Het lijkt mij ook beter mij te onthouden van alle vergelijking met toestanden elders of met een situatie in het verleden aan eigen universiteit. In het voorbijgaan zou ik slechts willen opmerken, dat aan wie de geschiedenis van onze universiteit kent, het niet zwaar zou vallen duidelijk te maken dat een vergelijking met bepaalde vroegere perioden stellig niet pleit ten nadele van de geest, die er heden heerst. Aan de andere kant wordt mijn beantwoording vergemakkelijkt door de algemeenheid van de klacht. Want nu mag ik afzien van een incidenteel verschijnsel en van een persoonlijk opgedane ervaring, waardoor een concrete klacht geheel of ten dele misschien haar rechtvaardiging zou vinden. De kwestie is zo generaal mogelijk gesteld. Het heet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen