Vrije Universiteitsblad 1964 - pagina 104

J. H. Bavinck

23 juni 1964

lijkerwijs gesproken, duidelijk, dat dit het einde moest betekenen. Hij

bleef

voor

ernstig

lijden

en

zware

pijnen bewaard. Z i j n sterven was vrede. H e l is schoon te mogen zeggen dat hij In Jezus is ontslapen, in Jezus over wie hij in de dagen van zijn leven op zo'n ontroerende wijze kon spreken in zijn preken niet alleen, maar evenzeer in vele andere uitlatingen. Bavinck heeft een bijzondere plaats ingenomen in het leven van deze eeuw. V o o r a l op het gebied van do zending heeft hij zich

bewogen, zowel

wat

de

praktische

arbeid als wat de bestudering van methode en theorie betreft. Maar niet enkel in dat opzicht heeft hij zijn verdiensten gehad. Hij had een brede belangstelling, waarbij mens van nu in zijn verhouding tot

de God

in sterke mate voor hem in het middelpunt stond. In dit verband kunnen wij niet opzettelijk

met

de

diverse

aspecten

van

het rijke leven, dat G o d in hem aan onze gemeenschap had geschonken, ons bezighouden. Hier moet onze herdenking zich voornamelijk bepalen tot wat Bavinck heeft betekend in en voor de V r i j e Universiteit. Weer

is er

leraren

uil de

rij van

een weggevallen,

nu

onze

hoog-

Volledig

niet

onder

Universiteit heeft Bavinck niet zo lang. Het

in dienst gestaan van de

degenen die reeds tot de emeriti behoren,

is weinig

maar

de

W a n t eerst met ingang van 1 januari 1954

onder

hen die nog midden

in

meer

dan

tien

jaar

Vrije

geweest.

actieve dienst staan. De hoogleraar in de

w e r d hij als gewoon hoogleraar aan haar

faculteit der godgeleerdheid J. H. Bavinck

verbonden. Sedert dat tijdstip heeft hij in

w e r d op 23 juni door de dood weggeno-

de faculteit der godgeleerdheid de ambte-

men. Dit heengaan kwam voor wie in zijn

lijke vakken gedoceerd, met

omgeving verkeerden, niet onverwacht. Hij

van de catechetiek. In de jaren, welke aan

leed reeds enige tijd aan een kwaal, die

de genoemde datum voorafgingen, was hij

zijn krachten sloopten, zodat hij zich

buitengewoon hoogleraar. Niet meer

zijn werkzaamheden

in

moest beperken. En

uitzondering

dan

een deel van zijn tijd en aandacht behoefde

toen hij in de voorzomer w e r d opgenomen

hij toen te besteden aan zijn taak te A m -

in het ziekenhuis, was het voor ons, mense-

sterdam. Deze taak vervulde

hij

tegelijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen