VU Magazine 1972 - pagina 301

c. RIJNSDORP:

'Wij zijn de vaders' door drs. N.A. Schuman

Niets is op aarde schrikwekkender dan een mo- na het - eenmaal ontwaakt - rekenschap geven van de situatie, houdt Rijnsdorp zich in gelijk gebleken kerk... Wat is dit voor een armzalig denken dat voor dit nieuwe boekje bezig met de toekomst van openbaring genoegen neemt met een streep . . . de kerk. Waarbij de nadruk hierop valt: 'dat wij, mannen en vrouwen van vandaag (. . .) Deze uitspraken komen uit een boekje van de voor die toekomst verantwoordelijk zijn'. literator Comelis Rijnsdorp, dat binnenkort bij Kok/Kampen zal verschijnen onder de tiHeimwee tel: 'Wij zijn de vaders'. Zij typeren de stijl van overwegingen van deze merkwaardige Door heel het boekje heen lopen een paar kanttekenaar-bij-een-overgangssituatie. 'Merk- rode draden. Eén daarvan is: dat wij diep in waardig', alleen al omdat Rijnsdorp op een ons hart, of zelfs met zoveel woorden uitgeleeftijd waarop men best zou mogen stoppen met allerlei activiteit, pas goed en grondig begonnen is met het schrijvend denken over de kerk, haar karakter, haar geschiedenis en toekomst.

Drs. N. A. Schuman

Rijnsdorp in 1901 ((kleinste jongen).

Trilogie Het begin was 'een met schrik wakker worden'. Velen zullen zich de ogen uitgewreven hebben toen zij konden lezen wat dat ontwaken voor Rijnsdorp betekende: hij zag de kerk(en) gevangen zitten in de greep van het reusachtige. D.w.z.: de kerk is op de één of andere manier (bijv. de Roomse of de Reformatorische manier) tot een bouwwerk geworden, te hoog, te groot, te onbewegelijk, te fundamentalistisch. Anders gezegd: het secundaire van pausen, concilies, synodes, belijdenisgeschriften enz. is primair geworden en bracht verstijving. 'De kerkelijke situatie dreigt te verstikken in wat ik heb genoemd de greep van het reus-achtige, het historisch gegroeide, de macht van de onderscheiden tradities.' Toen kwam het tweede boekje: 'In het spanBingsveld van de Geest'. Duidelijk een vervolg. Hoe leren christenen en kerken weer leven vanuit een persoonlijke verbondenheid Oet de levende Christus; hoe vinden ze weer tie moed en vindingrijkheid om het te wagen niet de Geest die waait waarheen Hij wil? iJ't is de Geest van 'de zich bevrijdende Christus', die zich als een ware Simson losseheurt uit allerlei institutionele banden die Hem en zijn Rijk al te zeer binden. Het derde, hier aangekondigde boekje rondt ^en kleine trilogie af, zegt de schrijver in het *oord vooraf. Na het met schrik (voor het ^Pook der reusachtigheid) wakker worden, en 41

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen