VU Magazine 1972 - pagina 543

naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. En God zeidiaat ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, bleef het achterland dit denkbeeld huldigen. Dat kwam ook omdat juist in die periode, waarin de wetenschapopvattingen aan de VU zich wijzigden, men zich geen conflict met het achterland kon veroorloven. In de crisisjaren stond het voortbestaan van de VU op het spel en men verwachtte, dat afwijkingen van de opvattingen van de stichters van de Vrije Universiteit erg slecht zouden vallen bij het achterland van de VU. in het verleden, bij de kwestie de Savornin Lohman en later bij conflicten in de jaren twintig rond een toneeluitvoering van de studenten, was al gebleken, dat afwijkingen van het standpunt van Kuyper tot grote moeilijkheden konden leiden. iUede als gevolg van deze verwachtingen gaat de Landelijke Organisatie, het wervlngs- en inzamelingsapparaat van de VU, als een soort tussenschot fungeren tussen de universiteit enerzijds en het achterland, de vu-Vereniging anderzijds. Het VU-blad publiceert in deze periode vooral berichten over spectaculaire inzamelingsacties, over de opening van een gebouw en over de aanstelling van docenten. Van voorlichting over wat er verder gebeurt aan de VU, over nieuwe wetenschappelijke resultaten, over wijzigingen in denkbeelden en de geestelijke worsteling, waarmee die gepaard gaan, van die voorlichting komt weinig terecht. Na de oorlog blijft de voorlichting over de resultaten van studie en onderzoek vrij gebrekkig en erg onduidelijk. Zo kan het bijvoorbeeld voorkomen, dat in het VUblad van 1958 de bioloog Lever uiteenzet, dat de aarde al miljarden jaren bestaat en dat planten en dieren in de loop der tijd zo van vorm veranderd zijn, dat de ene soort in de andere overgaat. In 1960 echter wordt een artikel in het VU-blad herdrukt, waarin staat: 'Maar wanneer dan op christelijl<e landbouwscholen onze jonge boe-

Prof. Verkuyl

Prof. van den Berg

Forumavond Leeuwarden

Onderonsje met prof. Kuitert (links)

ren bewapend moeten worden met argumenten om deze evolutiettieorie te bestrijden, dan is tiet vrucht van christelijke wetenschap dat dat mogelijk is.' Het is dan ook geen wonder, dat, wanneer de universiteit na 1965 meer voorlichting gaat geven over recente vragen, de reactie van - vooral de oudere - steunverleners van de VU in eerste instantie zeer heftig is. Dat blijkt vooral bij de eerste serie forumavonden over kernvraagstukken zoals de biologische afstamming van de mens en de zogeheten historiciteit van Adam.'

van wetenschappers uit diverse faculteiten. In zijn dissertatie 'De Gereformeerden en de Vrije Universiteit' (1970) geeft hij een beknopte weergave van de discussie, die zich overal toespitste op de met elkaar in strijd zijnde opvattingen van natuurwetenschappers en een bepaalde exegese van Genesis.

de standpunten van de VU-theologen: het scheppingsverhaal is - uiteraard - geschreven in termen ontleend aan het wereldbeeld van de Oudheid; het scheppingsverhaal is niet bestemd om er natuurwetenschappelijke theorieën uit af te leiden maar om er de boodschap van God in te horen, bijvoorbeeld omtrent de bestemming van de mens. Wij hebben hier te maken met een verandering in opvattingen die niet alleen existentieel zijn voor de mens ("Wie ben ik, waar kom ik vandaan?") maar ook voor de VU ("wat betekent in dit verband christelijke wetenschapsbeoefening?"). Het is deze verandering waarmee het gereformeerde volk door de forumavonden en de daarmee gepaard gaande stroom van artikelen (opnieuw) geconfronteerd wordt. Frequent voorkomende reacties zijn de volgende:

'Het standpunt van de VU (met name van haar theologen) vóór de Tweede Wereldoorlog kwam globaal hier op neer dat de resultaten van de "ongelovige wetenschap" foutief waren. We hebben al gezien dat de VU in een propagandafolder bij het gereformeerde volk tot in de jaren Forumavonden vijftig werd aangeprezen omdat deze uniHet zijn unieke gebeurtenissen, de massa- versiteit haar leerlingen argumenten verle bijeenkomsten die in 1968 en 1969 over- schafte tegen de evolutietheorie. al in het land worden gehouden. 'Het ver- Door kritische reflectie op de wijze van effenen van rekeningen uit het verleden,' exegetiseren en door toenemend contact noemde dr. Van der Zouwen deze toernee met de natuuronderzoekers veranderen

Prof. Berkouwer

Prof. Kuitert

Prof. V. d. Fliert

Prof. Blok

Prof. Schippers

Prof. Mulder

Prof. Lever

Ds. Hessels IMulder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen