VU Magazine 1973 - pagina 150

m

magazine

woord biedt op de uitzichtloze situatie van de Afrikanen.

Trekarbeid

robbers schildersbedrijf Voor de aanneming en uitvoering v a n : o n d e r h o u d s w e r k e n , ool< volgens meerjarensclnema, n i e u w b o u w o b j e k t e n , v e r b o u w i n g e n , v l o e r - c o a t i n g , m u u r v e r f w e r k e n , behangen glaswerken enz.

robbers ivob Voor de a a n n e m i n g en uitvoering v a n : industriële oppervlaktebehandeling t.b.v. de pre-fab b o u w , waardoor het schilderwerk op de b o u w p l a a t s vervalt, het aanbrengen van organische en anorganische deklagen op b o u w - en industriële produkten zoals ramen, deuren, gevelbekledingen, puien, radiatoren, hekwerken enz. géén vertraging door o.a. weersomstandigheden, dus tijdwinst, voorbehandeling met moderne applikatieapparatuur en de beste materialen, dus l<waliteitswinst, eigen transportservice naar de bouwplaats, dus een vlotte aflevering en betere pianningsmogelijkheden.

Robbers IVOB industrie voor oppervlaktebehandeling IJsselstein, Nijverheidsweg 13, telefoon 0 3 4 7 8 - 2 3 2 5 Robbers Schildersbedrijf Texelstraat 8 0 , Amstelveen telefoon 0 2 0 - 4 3 3 6 9 2

42

de woonoorden voor Afrikanen. Gewoon het simpele feit dat de gegeven hulp het idee geeft dat een ondragelijke situatie toch nog een beetje draaglijk wordt, of het feit dat de hulp bepaalde ontvangers ervan aan de blanke machthebbers bindt, kan al voldoende zijn om opstandige gevoelens in toom te houden. De analogie met de ontwikkelingshulp die de rijke landen aan de arme geven, springt hier in het oog. Want de cijfers van de laatste 10 jaar tonen duidelijk aan dat de derde wereld steeds meer gebukt gaat onder de symptomen van wat wij 'onderontwikkeling' noemen, en dat de kloof tussen rijk en arm in onze wereld steeds breder wordt. En dit gedeeltelijk ondanks, maar grotendeels dankzij onze ontwikkelingshulp. Zeker, veel hulpprojecten en programma's werken er inderdaad aan mee om - net als in Zuid-Afrika - landbouw, onderwijs, medische zorg, etc. te ontwikkelen. Maar net zo min als in de Bantustans wordt hierdoor in de arme landen de weg voor een werkelijke autonome ontwikkeling vrijgemaakt. Dit komt niet alleen omdat de hulp soms als een zoethoudertje voor een onderdrukte bevolking wordt gebruikt, maar vooral omdat de belangrijkste oorzaak van de onderontwikkeling, de afhankelijkheid, juist door deze hulp vergroot wordt. Deze afhankelijkheid komt erg duidelijk naar voren als we beseffen dat de schuldenlast van de ontwikkelingslanden zo hoog is opgelopen dat alleen al de jaarlijkse terugbetalingen hiervan bijna gelijk zijn aan de totale geboden hulp.

Verdeel en heers Het apartheidsregime van Zuid-Afrika heeft volgens het principe 'verdeel en heers' het land voor de Afrikanen in 264 Bantustans verdeeld. De hulpverlening aan de derde wereld speelt zich ook vaak volgens dit zelfde principe af via speciale tariefpreferenties, via beloningen voor goed - lees: gehoorzaam gedrag met veel hulp, of dreigingen de hulp te staken in geval van een voor het donorland onwelgevallige politiek. Franstalige Afrikaanse landen worden door de systemen van ontwikkelingssamenwerking gescheiden van hun Engelstalige buren en India en Pakistan worden tegen elkaar uitgespeeld. Dit misbruik - of beter: gebruik - van de ontwikkelingshulp zal nog uitvoerig in het vervolg van dit boek ter sprake komen. Hier ging het er in eerste instantie om dat de vele goedbedoelde en ook vaak goed uitgevoerde projecten en programma's - van community development tot family planning - aan de kern van de problematiek der onderontwikkehng voorbijgaan, net zo als de hulpverlening in de Bantustans geen wezenlijk ant-

Eén van de afschuwelijkste uitwassen van de apartheid is het systeem van de trekarbeid. Wat houdt trekarbeid in? In theorie behoren de Afrikanen thuis in de Bantustans, waar zij zich, gescheiden van de blanken, 'eigensoortig' moeten kunnen ontwikkelen. In de praktijk heeft de blanke industrie de gekleurde arbeidskrachten nodig. Bovendien is het onmogelijk voor de meeste Afrikanen om ^ in de Bantustans zichzelf en hun kinderen in leven te houden. Er is daar geen industrie, en ook de landbouw biedt weinig mogelijkheden. Meer dan de helft van de Afrikanen is daarom gedwongen in het officieel blankverklaarde gebied te wonen en te werken. Omdat er door de regering ook niet door grootscheepse investeringen werkgelegenheid in de Bantustans wordt gecreëerd, ziet het ernaar uit dat de vreemde situatie dat bijvoorbeeld meer dan IV2 miljoen Transkeiers permanent of semi-permanent buiten Transkei woont en werkt, nog lang zal voortduren.

Mensonterend Dit leidt tot mensonterende toestanden. Afrikanen vechten om de mogelijkheid hun 'eigen' land te verlaten, om door werk in 'blank' gebied tenminste hun vrouw en kinderen niet te laten verhongeren. T. G. Hughes, parlementslid voor de Transkei, beschreef de situatie begin 1969 als volgt: 'U had de mannen moeten zien staan bij de ingang van het arbeidsbureau in Umtata. Zij stonden daar niet bij honderdtallen, maar bij duizendtallen. Ik zag zelf hoe zij allemaal stonden te roepen om vergunningen om buiten het reservaat te gaan werken, omdat er binnen geen werk voor hen was.' Het vertrek van de mannen leidt natuurlijk tot desastreuze gevolgen voor veel zwartverklaarde gebieden. Het parlementslid mevrouw Helen Suzman beschreef de situatie in het hervestigingsgebied Limehill dat zij bezocht: 'Al de bewoners blijven in leven met het geld dat hun wordt gestuurd door de weggetrokken arbeiders, aangezien het onmogelijk is in het gebied zelf werk te vinden of voedsel te verbouwen. Er zijn geen gezonde mannen meer, en zodoende is er niemand die de zwaardere bouwwerkzaamheden kan verrichten.' De Afrikaanse mannen worden zuiver en alleen als arbeidskrachten beschouwd; het wordt de vrouwen niet toegestaan hun echtgenoten naar de blanke gebieden te vergezellen. Zeker, er bestaan kleine mogelijkheden voor man en vrouw om samen te leven in een blank gebied. Maar die mogelijkheden waar ik hier niet nader op inga, zijn zeer beperkt en er is veel wetskennis voor nodig om op dit punt de mazen in het net van de apartheid te vinden. Het gevolg is, dat het trekarbeidssysteem het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen