VU Magazine 1973 - pagina 567

'slegts vir blankes' en het H. Avondmaal te de realiteit, de verantwoordelijkheid relavieren met uitsluiting van de zwarten. tief groter is dan bij de 'westerse mens'. In 1960 promoveerde aan de VU de heer Ka- Als gevolg daarvan is het mogelijk dat hij rel Roskam op een proefschrift over de apart- nog niet toe is aan de zelfkritiek zoals wij heid. Hij was er tegen. Hij had zich te verdedi- die toch bij velen in de westerse wereld gen tegen een principiële oppositie vanuit de aantreffen. Maar dat laatste vraagt van de faculteit. Hij had, aldus deze oppositie, Kuy- mens zich te kunnen bevrijden van collecpers 'Gemene Gratie' beter moeten lezen en tiviteit en dat nu is blijkbaar voor de Arabier 'ja' moeten zeggen. een vrijwel onmogelijke zaak. Het spijt me dat de nagedachtenis van een Laat ons aannemen dat de Arabier in het man als Bavinck op deze wijze in discussie algemeen meer behoefte heeft om zijn falen, moet komen. En het spijt me, het hier on- zijn angst om te falen anders beleeft dan eens, zéér oneens te moeten zijn met mijn de westerse mens, dan zal zijn neiging om vriend Jan v. d. Berg. Maar als wijlen Bavinck dat te versluieren groter zijn, zijn retoriek getuige moet staan om de dialoog met Pot- navenant en volgens hem de schande immer chefstroom geloofwaardig te maken doen we een gevolg zijn van wat anderen hem - ten de geschiedenis geweld aan. Trouwens: er is onrechte naar zijn mening - aandoen. Maar geen dialoog met Potchefstroom. Potchef- is dit zo specifiek Arabisch? Of is het een stroom zal ons mensen sturen die nergens algemeen menselijk verschijnsel - met grote over willen praten, zoals onlangs de Neerlan- nuances weliswaar - de werkelijkheid en de dicus Cloete. Of het zal ons mensen sturen waarheid achter de dingen te kleuren van die 'ja' zeggen en het ons willen laten nazeg- stikdonkere nacht naar hemelslicht. In die gen. Maar de VU zal alleen mensen naar P. verhouding liggen de woorden - het zijn kunnen sturen die naar het oordeel van Vor- geladen begrippen - eer en schande en ster en zijn gezant te Den Haag 'ja' zeggen. En eveneens waardigheid. Achter deze woorden dat zegje blijkens de historie altijd als je iets ligt een wereld van misverstand, onwaarachanders of iets méér zegt dan 'nee', pur en sec! tigheid en misleiding al naar de cultuur die Gelukkig wordt het aantal van deze mensen je er aan geeft. Daar zal dan ook wel het aan de VU zienderogen minder. enige verschil liggen in de beleving van deze Baarn H. M. Matter begrippen tussen een oosterling en een westerling. Is er m.a.w. een principieel verschil tussen de inhoud die bijv. wij geven aan deze woorden en die de Arabier eraan geeft? Hoe groot is het verschil als wij zeggen dat het een 'eer is voor volk en vaderland te mogen sterven' met dat wat de heer Wessels In VU-magazine van november geeft dr. A. ons vertelt van de Arabier? Wessels een interessante karakteristiek van Geldt niet hetzelfde voor het woord Schande Arabier, maar dan wel tegen de achter- de? Wat voor de één een eerloze zaak is, grond van de recente gebeurtenissen, die is voor een ander een eer. Wie zijn vaderland trouwens niet zo recent zijn, maar alleen verraadt, pleegt een eerloze daad, maar als enigszins begrepen kunnen worden uit de die iemand nu eens om der Waarheidswille lange voorgeschiedenis en de 'tragische' - en der Gerechtigheidswille tegen zijn vaderretorisch woord - ontwikkeling in het westen land moet zeggen van Neen, wat is het dan? Eer en schande zijn begrippen met nationalien oosten. teitsgevoel geladen, met immer op de achterHelaas ben ik niet bevoegd de heer Wessels grond een dreigende klank, als ze worden te antwoorden op gelijk niveau, dat is ook niet mijn bedoeling. Zijn gods-historische gebruikt de collectiviteit te brengen tot een en cultuur-sociologische beschouwing zal bewustzijnsverenging. zeker een groot waarheidsgehalte bevatten. Is het een eer of een schande dit te beleven Ik zou dan tevens moeten reageren op al de als mensonwaardig? Zouden woorden als 'groten' die hij sprekend invoert en dat zijn Eer, Schande en Waarachtigheid niet uiter nogal wat. Dat is mijn bedoeling niet. sluitend bewaard moeten worden door de Mijn reactie betreft slechts een zeer klein grootheid van de Ziel - het Geweten van de deel van zijn artikel nl. waar hij het heeft mens - als hij in deze wereld staat als een over 'Eer en schande' zoals de Arabier die lichtend voorbeeld - zoals er zovelen zijn beleeft. Een enkele opmerking daarover die geweest in de geschiedenis en misschien wel m.i. toch wel het hart van de zaak raakt, de allergrootste die de grond bewandeld zowel voor de Arabier als voor de Israëhër. heeft, waarvan de bewoners nu de zee ingeKan het ook zijn dat het voor alle mensen dreven moeten worden - in het leiden van de mensheid naar een wereld die oorlog, geldt? Ik geloof helemaal niet dat het gebruik van haat, agressie, misleiding en verachting de taal als 'versluiering' van de werkelijkheid schande vinden en vredestichten, liefhebben,. en de waarheid een exclusieve en specifieke overwinnen van tegenstelUng een Eer, of kort eigenschap van de Arabier c.q. van de ooster- gezegd wie zijn medemens van morgen zou aanvaarden als een Broeder Nu. ling zou zijn. M. ten Hoff te Amsterdam Wel acht ik het mogelijk dat de angst voor

ingezonden

De tong van de mens

Ingezonden Niet zeifmoord maar 'zeifdoding' In de artikelen over zelfdoding .die zijn verschenen in het oktobernummer worden veelvuldig de termen 'zelfmoord'en 'zelfmoord plegen'gehmikt. Deze termen houden echter een ongunstig waarde-oordeel in, en kunnen daarom beter worden vermeden. Ik herinner er in dit verband aan dat zelfs in de diverse oorlogen de deelnemers niet worden vermoord, maar gedood, of nog eufemistischer, ze sneuvelen. Ook treden er, zo wil het spraakgebruik althans in een oorlog geen sluipmoordenaars op, maar sluipschutters. Hoeveel te minder reden hebben wij dan nog om het woord 'moord', en in dit verband ook 'plegen', te gebruiken in gevallen waarin een medemens meent zijn leven vrijwillig te moeten beëindigen. Men heeft deze termen echt niet nodig om een suicide aan te duiden. Zelfs als men om stilistische redenen herhaling van eenzelfde uitdrukking wenst te vermijden, behoeft men nog niet over 'plegen' of 'moord' te spreken. De termen 'zich van het leven beroven', 'zich het leven benemen', 'zelfdoding' etc. zijn er ook nog! Dr. ir. F. P. A. Telligen schrijft in zijn boek 'Samenleven in een technische tijd': 'Ook ons taalgebruik zou moeten veranderen. De term zelfmoord voor alle gevallen waarin iemand zich van het leven berooft, moet worden vervangen.' Drs. P. Noomen, die aan de Vrije Universiteit een dissertatie over zelfdoding voorbereidt, schreef mij dat ook hij het woord 'zelfmoord' vermijdt daar 'dit woord stigmatisch en onwetenschappelijk is'. Psychiater dr. R. C. Hoekstra heeft in zijn proefschrift, dat de titel 'Seksuele doding' draagt, zelf het woord 'lustmoord' vermeden omdat, zoals hij volkomen terecht stelt, 'dit woord een morele veroordeling inhoudt'. Men zou kunnen tegenwerpen dat de term 'zelfmoord' in de wet voorkomt, en dus gehandhaafd zou dienen te worden. Ik acht deze tegenwerping ongegrond: dat dit door een gelukkig steeds toenemend aantal mensen geincrimineerde woord in de wet gehanteerd wordt, is slechts een bewijs van het met betrekking tot dit onderwerp verouderd-zijn van onze wetgeving, die n.b. uit... 1886 dateert. Nog zij vermeldt dat het woord 'zelfdoding' ik trof het helaas in geen der artikelen in het VU-magazine aan - is opgenomen in Van Dale (supplement). D. van der Keilen, ing., voorzitter Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie, te Delft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen