VU Magazine 1973 - pagina 18

m

magazine

Die kritiek zou zich niet zo zeer tegen het testen moeten richten, maar tegen onze samenleving, waarin zaken als handvaardigheid, weinig meer meetellen en waarin de intelligentie enorm wordt gewaardeerd. Er zijn tal van beroepen te bedenken, waarin schitterend werk wordt verricht - vakmanschap is meesterschap -; maar die toch niet als eersterangs worden gezien. Op het ogenblik zul je het toch niet gauw zien gebeuren, dat een goeie smid burgemeester wordt van een dorp, zoals dat vroeger wel voorkwam. Opleiding is het criterium geworden en opleiding is vanouds het criterium voor intelligentie. De tests waren oorspronkelijk - en zijn meestal nog - bedoeld om succes te voorspellen bij een opleiding. Er wordt natuurlijk ook getest op handvaardigheid, maar dejongens of meisjes, die zulke tests goed doen, zullen toch gaan werken op een lager gewaardeerd niveau. Het gaat om de trits: meer intelligentie-aanleg - een hogere opleiding en daaraan verbonden: meer status en macht. Willen jullie je tegen de macht die voortkomt uit intelligentie te weer stellen? Hoe zou dat moeten?

rapport kinderbijbels Een connnnissie, ingesteld door het Nederlands Bijbelgenootschap en de Katholieke Bijbelstichting, nnaakte een studie van alle thans verkrijgbare kinderbijbels. In gestencilde vornn trok dit rapport, waarvan de verantwoordelijkheid voor de inhoud geheel bleef berusten bij de connmissie, sterk de aandacht. Tal van bladen en tijdschriften recenseerden het. In zeer gunstige zin. Het rapport is nu als paperback verkrijgbaar. 115 pagina's. Particuliere prijs f 8,niet franko bestelnummer 10.505.9

Nederlands Bijbelgenootschap Postbus 620 - Haarlem - Tel. (023) 24 82 02 - Postgiro 63635

16

Er bestaat maatschappelijke ongelijkheid op basis van intelligentieverschil. Dat is vrij gevaarlijk, want het is moeilijk terug te draaien. Extreem gesteld: de mensen die er geen enkel belang bij hebben om daarin verandering te brengen, zitten aan de top en dat zijn juist de intelligenten. Het belangrijkste punt is de maatschappelijke waardering. Natuurlijk zijn er verschillen: de één is wel een goede pianist, de ander niet. Maar het zou fout zijn wanneer in een maatschappij waarin muziek het allerbelangrijkste zou zijn, alle musici in de topposities terecht zouden komen. De fout zit in de eenzijdigheid van de waardering; niet in de verschillen. Het is niet eenvoudig aan te geven hoe en wat er zou moeten veranderen. We mogen op geen enkele manier suggereren, dat intelligentie minder belangrijk zal worden, want dat is niet zo. Het ligt misschien meer voor de hand dat niet het selectiemechanisme een aangrijpingspunt zal zijn, maar het controlemechanisme. Het zal duidelijk moeten worden dat het op gang houden van een maatschappij , maar voor een deel een technische kwestie is. Prof De Groot spreekt van 'probleemoplossers' die onze maatschappelijke problemen moeten 'tackelen', alsof het louter om ingewikkelde puzzels gaat. Het is veel eerder een kwestie van politieke en maatschappelijke keuzen. Het gaat er om, dat een veel grotere groep gaat bepalen in welke richting het beleid, en dus de maatschappij, zich ontwikkelt. Daarna kan worden gezegd: de technische problemen aan die ontwikkeUng verbonden, moeten worden opgelost door de specialisten. Dat wil dus zeggen: intelligentie in dienst van de maatschappij. Samengevat vinden we ongeveer: intelligentie en de selectie daarop blijft belangrijk. Daarnaast vinden we, dat selectie op andere capaciteiten sterker moet plaatsvinden en dat er van die specifieke aanleg beter geprofiteerd zou moeten worden. De intelligentsten zullen wellicht het meest complexe werk moeten doen, maar dat behoeft nog niet in te houden dat ze op de hoogste posities terechtkomen. Wat het onderwijs betreft, zou de inspanning niet voornamelijk gericht moeten zijn op de mensen, die het aankunnen, op een supemiveau te brengen, maar zou de inspanning moeten worden gespreid over een zo groot mogelijk deel van de bevolking. Dat zou wijziging inhouden van ons onderwijssysteem, op een manier waarbij de grote groepen, die er nu weinig van kunnen profiteren, zich ook naar hun aanleg kunnen ontplooien. Onderwijs moet wel rekening houden met de behoeften in de maatschappij, maar de maatschappij is niet alleen gebaat bij de kleine groep van probleemoplossers. De behoefte van de maatschappij ligt op het ogenblik ook heel duidelijk in de ontwikkeling vai^ een goed inzicht in het leven in een complexe maatschappij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen