VU Magazine 1973 - pagina 319

Prof. dr. E. Boeker

Universiteit, maatschappij en vereniging Op dejaarvergadering van de Vereniging waarvan de VU uitgaat (16 juni) werd er 's middags in discussiegroepen gesproken rondom het thema: 'De VU is van U'. Daarbij mocht ik optreden als eindrapporteur van een 7-tal groepen. In dit artikel wil ik mijn persoonlijke visie geven op de verhouding tussen Universiteit, Maatschappij en Vereniging, waarbij ik o.a. gebruik maak van de resultaten van de discussiegroepen,die ikgezienheb.

gelijk mensen bij de besluitvorming te betrekken. Dat dit mogelijk is heeft Helmut Krauch laten zien in zijn experimentele 'Computer Demokratie', waarbij de Duitse TV en een zeer grote computer de echte wensen van de bevolking naar voren laten komen. Ivan Illich gaat ervan uit, dat de mensen geheel vrijwillig gebruik zouden maken van het onderwijs en dat men dan de leerplicht wel kan afschaffen. Dat heeft het voordeel, dat het nieuwe systeem niet duurder hoeft te zijn dan het huidige, waaraan tenslotte al een derde van de belastinggelden opgaat (ruim tien miljard in 1973). Het is duidelijk, dat geen ideaal vanzelf wordt verwezenlijkt. Wel is het mogelijk om als Vrije Universiteit met de Vereniging als proeftuin op te treden voor zulk een ideaal.

Universiteit van de toelcomst In dit soort situaties is het nuttig om de werkelijkheid van alledag even te vergeten en te kijken naar een ideaalbeeld, waar we naar toe willen werken. Reeds in vroeger tijden schreef men met dit doel utopieën: enerzijds om een toekomstvisioen te geven, anderzijds om de bestaande situatie wat kritischer en onafhankelijker te kunnen bekijken. Als ideaal neem ik een samenleving, waar de meeste mensen het plezierig vinden om te leven, waar er goede menselijke verhoudingen aanwezig zijn en waar men als individu en als groep tot creatief bezig zijn komt. Daarvoor zijn natuurlijk allerlei voorzieningen nodig: gebouwen, apparaten, hulppersoneel e.d. Al deze voorzieningen zijn er nu reeds in eerste aanzet, namelijk scholen, universiteiten en laboratoria. In mijn ideale situatie staan alle onderwijsfaciliteiten tot de beschikking van iedereen of van iedere groep, die daaraan behoefte heeft om een bepaald doel te bereiken, en zijn er dus niet alleen voor de leeftijdsgroep van 4-16 jaar. De Amerikaanse onderwijsdeskundige Ivan lUich noemt in zijn recente boek 'Ontscholing der Maatschappij' een aantal van zulke faciliteiten: informatiediensten, waar alle beschikbare informatie, gegevens en inlichtingen toegankelijk zijn opgeslagen. Natuurlijk zal het moeite en inspanning kosten om de informatie aan het geheel te onttrekken, maar dat zal men graag leren als men voldoende gemotiveerd is; vaardigheidscentra, waar men allerlei praktische en theoretische vaardigheden kan leren. Daarbij kan men veel vrijwillige medewerkers betrekken; immers vinden velen het prettig om iets te leren aan iemand die werkelijk geïnteresseerd is;

Huidige malaise

Prof. dr. E. Boeker

een communicatienetwerk, waardoor men in aanraking komt met anderen, die hetzelfde onderwijsdoel nastreven; informatiediensten vakmensen, waar deskundigen van allerlei aard direct of indirect ter beschikking staan om hun specialistische adviezen te geven. Van dit gehele systeem zou men kosteloos gebruik kunnen maken, terwijl de inkomensverschillen tot een minimum worden beperkt. Het systeem wordt bestuurd door een aantal mensen, die daarin plezier beleven en volkomen open hun functies vervullen. Het beleid wordt in grote lijnen bepaald door gekozen vertegenwoordigers waarbij de moderne communicatiemedia als radio, TV en telefoon gebruikt worden om zoveel mo-

Eerst moeten we echter kijken naar de huidige situatie en proberen de richting op te sporen, waarheen op dit moment de Universiteit koerst. Het is dan allereerst opvallend, dat op 16 juni zo weinig mensen van de Universitaire gemeenschap aanwezig waren. Terwijl uit alle delen van Nederland leden en contribuanten van de Vereniging voor het eerst van hun leven het nieuwe hoofdgebouw van de VU betraden, konden stafleden en studenten het niet opbrengen om deze week na Pinksteren met 4 werkdagen ook nog de zaterdag naar de VU te komen. In de forumdiscussie 's middags verklaarde de student Bijlsma dat dit, voor wat de studenten betreft, ten dele toe te schrijven is aan hun mening dat het bestuur van de Vereniging deze vooral gebruikt om vernieuwingen tegen te houden en niet om vernieuwingen en verbeteringen te stimuleren. Het is noodzakelijk om na te gaan of deze gedachten ook bij de staf leven en of ze op waarheid berusten. Zelf geloof ik eerder dat de Vereniging voor de meeste studenten en stafleden niets betekent. Men heeft er geen voorstelling van hoe de Vereniging de Universiteit zou kunnen stimuleren en men staat sceptisch tegenover de mogelijkheden, zoals die in het juninummer van VU-magazine werden geopperd. Verder heeft men kennelijk ook geen behoef3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen