VU Magazine 1973 - pagina 28

stok en vijgeboom' (Zweet is een gevolg van de zonde). Dit alles is samen te vatten in de gedachte van het rentmeesterschap; dat ons niet distantieert van de (materiële) welvaart, maar ons daardoor juist verantwoordelijk stelt. Innerweltliche ascese is daarom geen wezenskenmerk van het christenleven; wel zorg voor het rechte gebruik van de wereld. Dit rechte gebruik zal onder bepaalde omstandigheden ook een 'sober' gebruik kunnen zijn. Marcuse (en Cox: Het Narrenfeest) en Marx ('s morgens jagen, 's avonds vissen) mikken niet op soberheid, maar vertolken wel bijbelse motieven. Als wij nu toch over 'soberheid' moeten denken, dan bewijst dat, dat we wel in een vreemde wereld leven.'

handel aan op vermelding van land van herkomst op de artikelen.

adoptie van een ontwikkelingswerker in eigen land.

Tienden

Al deze suggesties waren bedoeld als 'handreikingen voor de discussie'. Dit gold ook de volgende suggestie voor het kerkelijk en maatschappelijk leven:

Hef afzonderen van een vast deel van liet inkomen (zeg 5 a 10%) ten behoeve van vrede en gerechtigheid in de wereld (Gast aan Tafel, X-Y, Werelddiakonaat, Zending, Bestrijding Racisme, enz.).

Belasting op luxe Leg uzelf een belasting op, bij aanschaf van luxe-artikelen.

Kerken 'Plaatselijk de discussie over de 2%-actie van Uppsala voeren als solidariteit met de arme landen. Deze 2% bedoelt uit besparing op het bestaande kerkelijke budget.

Suggesties Drie werkgroepen op de Rotterdamse dag produceerden suggesties voor resp. het persoonlijk leven, het kerkelijk leven en het maatschappelijk leven. Suggesties, die op die dag naar voren kwamen:

Openheid 'Biedt weerstand aan de consumptie- en bestedingsdrang, die de maatschappij via bijvoorbeeld de STER-reclame aan ons opdringt. Betracht openheid t.o.v. elkaar wat betreft inkomen en inkomensbesteding. Koop bewust.

Niet buurman stop het tegen elkaar opbieden bij bijv. feestjes en zoek naar een ander bestedingspatroon, dat niet voor een groot deel bepaald wordt door wat buurman ook koopt, maar door: - de belangen van de arme landen; - de belangen van vergeten groepen in eigen land; - de zuiverheid van het milieu; - een verantwoord beheer van grondstoffen en materialen.

Communes Voor diepergaande versobering in het persoonlijk leven is het stichten van leefgemeenschappen een weg. In een leefgemeenschap is openheid over ieders privé-inkomen en de besteding daarvan. Leefgemeenschappen kunnen versobering het beste praktizeren.

Minimum-inkomen Koop uit 3e wereld Koop zoveel mogelijk produkten, vervaardigd in de derde wereld, vooral die welke veel werkgelegenheid in de arme landen geven. Vraag de Consumentenbond uit te zoeken welke dat zijn. Dring bij de detail26

Voor velen ligt ook een mogelijkheid om zich in groepsverband te verplichten tot het leven van een minimumsalaris om daaruit bijv. een stuk ontwikkelingswerk, dat gericht is op bewustmaking van de armen, te adopteren; daaraan gekofbpeld

bevi/ustmakingswerk In Nederland mogelijk te maken en via het Oecumenisch Ontwikkelingsfonds van de Wereldraad een stukje macht over geld uit handen te geven. De jaarlijkse uitgaven van de plaatselijke kerk worden thans sterk bepaald door de bestaande structuur: de lasten van het kerkgebouw, predikantssalaris, landelijke verplichtingen. Een wezenlijk ander bestedingspatroon kan alleen groeien, wanneer de bestaande kerkelijke structuur zelf ter discussie komt. De gemeente kan hieraan beginnen, door aan het begin van ieder jaar een gemeenteberaad te houden waarIn: een inventarisatie plaatsvindt van plaatselijke en wereldwijde noden;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen