VU Magazine 1975 - pagina 291

ze hadden en veel eenvoudiger, goedkoper en gemakkelijker te onderhouden dan de technologie van de rijke. De geschikte technologie zou een intermediaire technologie zijn. Maar wat zie je gebeuren? Vandaag de dag schrijven op verschillende universiteiten ongelukkige en onschuldige studenten proefschriften over de verschillen tussen een geschikte en een intermediaire technologie. Het zijn twee woorden, dus moet het over twee verschillende dingen gaan, begrijpt u. Dat lees ik dan en dan denk ik goeie god, ik ben de uitvinder van beide woorden . . . Ik wil maar zeggen . . . Als Ikoku zegt dat we de ontwikkelingshulp een tijdje moeten stoppen, dan sta ik daar op zich sympathiek tegenover, gegeven alle fouten die in het ontwikkelingswerk zijn en worden gemaakt. Als iemand zegt dat hij aan geen enkel denksysteem onderworpen wil zijn, dat hij het allemaal op eigen houtje wil doen, dan kan hij wat mij betreft zijn gang gaan. Maar ik geloof dat de mensheid op dit niveau één is. En alle hulp van buitenaf weigeren komt mij voor als zelfmoord. Maar ik kan niemand mijn wil opleggen. Voor ons hoeven ze niet bang te zijn. Als ik nou nog 3 miljard dollar achter me had staan, dan . . . ' U heeft het idee van een intermediaire technologie vooral ontwikkeld voor de armen in de landen van de Derde Wereld. Maar is deze technologie niet evenzeer van belang voor onze eigen samenleving? Wat zijn de mogelijkheden?

'Ja, en dat gebeurt ook. Op het ogenblik zijn er allerlei mensen die zeggen: wij zijn niet zozeer geïnteresseerd in de Derde Wereld, maar in ons eigen land. En dezelfde principes zijn ook voor onze problemen toepasbaar. Zo richtten we begin dit jaar een groep op die zich alleen bezighoudt met Yorkshire. Men redeneert als volgt: de tijden worden steeds moeilijker, het aantal werklozen neemt toe, we hebben ongebruikte hulpbronnen . . . moeten wij, fiere en krachtige Yorkshiremen gaan zitten wachten tot de overheid onze problemen oplost? Nee, laten wij het zelf gaan doen. Op veel plaatsen zal dit een technische heroriëntatie vereisen naar kleinere produktie-eenheden. Het gaat om lokale produktie van lokale hulpbronnen voor lokaal gebruik in plaats van steeds verder weg te zinken in de crisis waar de rest van het land op afstevent. Soortgelijke dingen vinden ook plaats in Canada en de Verenigde Staten. Ook in Nederland zijn er veelbelovende ontwikkelingen aan de gang. Zo is er een aantal groepen, bijvoorbeeld die op de Technische Hogeschool van Eindhoven en op de 'Kleine aarde' in Boxtel. Het punt is, dat het niet moeilijk is om mensen te inspireren om dit soort groepen op te zetten. Maar het blijkt vreselijk moeilijk voor die groepen om dan echt iets te gaan doen. Maar ik ben ervan overtuigd, dat wij in de nabije toekomst met grote veranderingen te maken krijgen. V/e moeten toe naar een totale heroriëntatie. Ik heb geen enkele reden om daaraan te twijfelen. Ga maar na, de oliecrises, het probleem van de kunstmest in de landbouw . . . Het grote systeem levert niet die goederen die we nodig hebben en waar we ons thuis bij voelen. De mensen zijn ongelukkig. Machines nemen hun plaats in. Zij houden niet meer van hun werk. Wat hou je over? Als je de stad wordt uitgejaagd, .omdat je er niet langer kunt leven, geen werk kunt vinden, de hoge rekeningen niet meer kunt betalen, dan krijgen meer en meer mensen daar genoeg van. Zij willen terug naar het platteland. Maar de vraag is of ze daarop voorbereid zijn. Als je de stad wordt uitgejaagd zonder verdere voorbereiding, ga je ten gronde en gaat geweld de kop opsteken. Daarom moeten we laten zien dat het ook anders kan. 't Hoeft niet te zijn, zoals het is. Maar het heeft geen zin om daarover te filosoferen, je moet het gewoon anders doen. Zoals de Schrift zegt: In het begin was het Woord, zeker, maar dan moet je doorlezen: en het Woord werd vlees en woont onder ons. Deze incarnatie van het woord betekent echt werk, in organisaties of in de techniek, vragen over de juiste omvang, enz. Dus, als we bijvoorbeeld in Forest Rowe in Sussex kunnen laten zien dat een gezonde samenleving opgebouwd kan worden op kleinschalige activiteiten, die zingevend zijn, aangenaam en zeer economisch omdat er geen transport nodig is, dan heb je in ieder geval in het heden een begaanbare weg naar de toekomst laten zien. Je hebt een nieuwe levensstijl 'sichtbar' gemaakt. Ik geloof, dat dat het enige is wat je kunt doen. Je kunt de mensen niet dwingen, je kunt ze niet manipuleren om dit te gaan doen. Maar wanneer zij dit zien, dan gaan ze naar huis en zeggen misschien: ik heb de toekomst gezien, en het werkt. Nu komen ze thuis 25

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen