VU Magazine 1976 - pagina 158

1^ magazine 24 van de belangrijke dingen is, dat w i j dus pertinent afwijzen — niet slechts op 'n vaag ethisch gevoel afwijzen, maar w e menen dat ook wetenschappelijk te mogen en te kunnen doen — die politiek van triage. Die politiek van: schrijf maar grote aantallen mensen af, want je redt het toch niet voor allen. Dus laat Bangia Desh maar gaan. Daar moetje niet meer over praten. Over dertig jaar kunnen Adam en Eva daar opnieuw beginnen, maar die miljoenen die er nu zitten, daarvoor is de toestand hopeloos. En datzelfde geldt misschien voor India. Radicaal zijn wij tegen een dergelijke politiek, omdat er geen enkele aanleiding is om te denken, dat deze nodig zou zijn. Het hóeft niet. Je kunt als mensen natuurlijk wel beslissen dat je de bevolking van Zuid-Azië laat creperen om het wat gemakkelijk te hebben als die helemaal dood is, om het maar even cru te zeggen, maar 't is n i e t zo, dat er enige noodzaak is in de natuur van de zaak. Men kan niet stellen dat de mensheid anders reddeloos verloren zou zijn. Wij menen dat je 't ook nog kunt redden met 'n India en 'n Bangia Desh met tweemaal zoveel mensen als nu. Dat vind ik 'n belangrijk punt. Dat zou ik als 't ware als de boodschap uit 't boekje willen halen. Ik hoop dat dat er duidelijk genoeg instaat. Maar als je die politiek van triage verwerpt, omdat het niet nodig is, dan moet je wél bereid zijn om daar de consequenties uit te trekken en je gedrag op een aantal punten drastisch te herzien. Er wordt ergens in het boekje gesproken over drie dimensies — misschien niet zo'n gelukkig woord — van het vraagstuk van de toekomst. Ten eerste het aspect van de biosfeer. Wat kan de natuur hebben? Ten tweede: wat kun je technisch bereiken? En ten derde: w a t kun je sociaal-economisch en politiek — in het menselijk gedrag dus — bereiken? Naar onze rnening is de laatste de cruciale factor. De natuur zegt niet nee. Het is niet zo dat om redenen van ecologisch evenwicht er geen plaats zou zijn voor een dubbele wereldbevolking. Technisch is het ook mogelijk. Maar waar het op vastgezeten heeft en nog steeds op vastzit is de vraag: is de mens bereid om zijn medemens te aanvaarden? Is de rijke mens daartoe bereid? Als hij ja zegt, dan betekent dit dat hij de mensen in de Derde Wereld een menswaardig bestaan moet gunnen met 'n redelijke mate van voeding, huisvesting, onderwijs en gezondheidszorg."

uitgeverij

de toorts haarlem

Jay Haley

Il

H.hnckson DeToorts

Ik geloof i n d e machtvan het idee en daar zal ik in blijven geloven."

De ongewone en zeer intensieve behandelingstechnieken van Erickson worden helder en overzichtelijk besproken, daarbij uitgebreid ingaand op diens therapeutische principes en interventies. Naar Haley's mening past Ericksons benaderingswijze zeer goed in zijn visie op het gezin en gezinstherapie, — f35,-

Robert Masters/Jean

1I

Houston

Maareen roestvrijegeest De auteurs, beiden deskundigen in mentale training, bieden een gedegen programma van bewustzijnsverruimende activiteiten. De geboden oefeningen zijn duidelijk uit de praktijk geboren. Hun instructies zijn duidelijk en subtiel uitgewerkt. Een verantwoorde begeleiding naar ,,het rijk van het onbewuste". — f 2 7 , -

Wilson Van Dusen De natuurlijke rijkdom in de mens

de natuurlijke njKdom in rip mpn^;

Hoe verwacht prof. Linnemann dat zijn stellingneming zal vallen bij de Club van Rome. bij mensen als Forrester? „Ja, dan moet ik denken aan een van de vragen die indertijd bij m'n promotie zijn gesteld. Een van m'n opponenten, Gongrijp, ging in op een stelling, die de teneur had: wij als rijke landen moeten plaats inruimen voor de belangen van de Derde Wereld en 'n bewust herstructureringsbeleid voeren. Gongrijp vroeg: is dat nu niet vreselijk naief ? Want dat is snijden in eigen vlees. Kunt u werkelijk van mensen verwachten dat zij in eigen vlees snijden? Ik moest daar met ja of nee op antwoorden. Toen heb ik gezegd; ik weiger om met ja of nee te antwoorden, maar ik zal wel een duidelijk antwoord geven. Op een van de laatste pagina's van „The general theory" (1937), waar w i j als economen mee opgevoed zijn, zegt Keynes — en dat vind ik een fraaie uitspraak — dat ideeën uiteindelijk toch sterker zullen blijken dan gevestigde belangen.

Buitengewone therapie

Buitengewone therapie

Met de bereidheid om verrast te worden maakt de auteur een speelse zwerftocht door de psyche, zoekend naar het blijvende in de mens, naar de wetmatige innerlijke verbanden die alle in één richting gaan, nl. zichzelf weergeven, wat de diepste neiging van de psyche is. Een verrassende gids om tot zelfkennis te komen.—f23,-

BESTELBON voor Uitgeverij DeToorts s.v.p. via boekhandel; ... ex. Haley, Buitengewone therapie ... ex. Masters/Houston, Naar een roestvrijegeest ... ex. Van Dusen, De natuurlijke rijkdom in de mens Naam: Adres; Woonplaats;

_

' ,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen