VU Magazine 1977 - pagina 118

Wl magazine 28

om hel genoemde experiment door studenl-assistenten te laten verrichten c.q. demonstreren. Het gebruik van proefdieren wordt hierdoor niet voorkomen. 1 evens is het opvallend dat er geen bezwaren worden gemaakt tegen die dier-experimentele practicumproeven waarbij de student passie! aanwezig is. Hel spreekt voor zich dat inhoud en vorm van het theoretisch en praktisch onderwijs steeds aan de nieuwste ontwikkelingen worden aangepast. Wijzigingen voor wat betreft het praktisch onderricht behoeven zeer grondige voorbereiding, aangezien deze enerzijds het onderwijs ten goede dienen te komen, anderzijds als wens toch binnen de financiële, personele en ruimtelijke mogelijkheden van de vakgroep moeien vallen. Uit het bovenstaande mag u dan ook concluderen dat vorm en inhoud van de huidige praclicumcyclus niet zal worden veranderd."

psychosociale origine. Wat hier gebeurt is dat principes worden gemaakt tot problemen. We willen er op wijzen, dat we het op z'n minst vreemd vinden, dal Juist op een universiteit met een doelstelling, waar principes hoog staan, op een dergelijke manier over de principes van studenten heen gelopen wordt." Een zestigtal studenten besluit om ondanks de bezwaren de proet toch ie doen. omdat van een vervangende proef geen sprake zal zijn en omdat bij weigering twee. (één voor het theoretische deel, één voor het praktische) misschien zelfs vier nullen hun deel zullen zijn. Twaalf studenten weigeren. In een brief aan prof. Knoop en dr. Band schrijven enigen hunner: ., Wij menen dat U niet van ons kunt verlangen dat wij deze houding tegenover het leven overhoord zetten, terwille van elk willekeurig cijfer tussen de nul en de tien. Daarvoor is het in onze ogen te serieus en

Bezwaarden

Smger in „Pro mens pro dier":

in een brief aan de onderwijscommissie van de faculteit geven de studenten aan. dat er in hun groep twee soorten bezwaarden bestaan; - De vegetariërs. Dezen komen over het algemeen voor een vervangende proef in aanmerking. Maar niet altijd. Een studente die ,,voor zichzelf het zinloos doden van dieren wil tegen gaan en zodoende vegetaries eet, werd niei principieel genoeg bevonden omdat ze wel op leren schoenen liep." — Degenen die speciaal legen deze proef zijn omdat grote aantallen ratten zinloos worden afgemaakt, omdat hel nut ervan hun duister is en die dezelfde kennis willen vergaren met een andere proef. De studenten betwijlelen of hun alternatieven zoveel meer personeel, materiaal en ruimte zouden vragen. Wal de overgang van kikker naar rat betreft, merken ze op. dat destijds is gepleit ,,voor een vervangende proef zonder of met een klein aantal proefdieren en zeker niet voor een vervanging van kikkers door ratten." Met name punt c, uit de brief zo gaan de studenten voort, „ontkent volkomen de zaak waar hel om gaat. De bezwaren van de tweede categorie studenten zijn met van

te essentieel. Daar er naar wij begrepen hebhen om redenen van organisatorische aard U ons geen vervangend practicum kunt aanbieden, aanvaarden wij ais consequentie van ons denken het cijfer nul voor dit onderdeel van hei practicum. Wij hebben geen bezwaar om het theoretische gedeelte van deze proef te doen, noch tegen het doen van proef drie in zijn geheel. Wel betreuren wij dat ook hij deze proef gebruik wordt gemaakt van dieren, maar het ontbreekt ons aan voldoende argumenten om eenzelfde stellingname te kiezen als bij de tweede proef (bij deze proef wordt één konijn gebruikt; alternatieven voor deze proef zijn er volgens de studenten niet). Wij verwachten niet, dat u mensen, die als consequentie van hun denken genoegen nemen mei een nul en daardoor bewust de voortgang van hun studie in gevaar brengen, extra zoudt willen straffen door het geven van nog eens drie nullen."

Proefdier als laboratoriuminyentaris In hef onlangs in de Anthos-reeks verschenen boek „Pro mens pro dier" beschrijft Peter Singer onder meer de houding van „de" wetenschap tegenover het dier. Vaak wordt die gekenmerkt door „speciesisme", dat het de onderzoeker toestaat „hun proefdieren te beschouwen als laboratoriuminventaris en niet als levenden en lij dende wezens". Deze „wetenschappelijke" opvattingen over dieren werden in december 1974 voor een groot publiek duidelijk gemaakt toen een Amerikaanse televisiemaatschappij de filosoof Robert Nozick samenbracht met drie geleerden, die betrokken waren bij onderzoek met proefdieren. Dit programma vormde de nasleep van de kontroversiële film van Fred Wiseman, „Primate", waarin de toeschouwers werden meegenomen naar het Yerkes Primate Center, een researchinstituut in Atlanta, Georgia.

Nozick stelde een geleerde de vraag of de zekerheid dat een experiment aan honderden dieren het leven zou kosten, voldoende aanleiding werd geacht om z o n experiment dan maar niet uit te voeren. Het antwoord van een der geleerden luidde: „Niet dat ik weet". Nozick bleef aandringen: „lellen de dieren dan helemaal niet mee?" Dr. A. Perachio van het Yerkes Center, antwoordde hierop: „Waarom zouden ze?" eli dr. D . Baltimore van het Massachusetts Institute of Technology voegde daar nog aan toe dat er volgens hem bij het experimenteren op dieren helemaal geen morele kwesties in het gedingwaren. Buiten de algemene opvattingen over de superioriteit van de eigen soort, die onderzoekers en publiek gemeen hebben, zijn er enkele andere faktoren die het mogelijk maken dit soort experimenten uit te voeren. D e belangrijkste faktor in deze is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen