VU Magazine 1977 - pagina 98

i ^ magazine 8

Bij het heengaan van Herman Dooyeweerd door prof. mr. H. J. van Ëikema Hommes

Op 12 februari jl. is van ons heengegaan prof. mr. HERMAN DOOYEWEERD, emeritus-hoogieraar aan de faculteit der rechtsgeleerdheid van de Vrije Universiteit, in de leeftijd van 82 jaar. Daarmee is uit de kring van deze universiteit weggevallen een van haar koryfeeën, wiens onderwijs van grote invloed is geweest op talloze van haar leerHngen en wiens wetenschappelijke arbeid op een oorspronkelijke en briljante wijze gestalte heeft gegeven aan het ideaal van een reformatorisch-christelijke wijsbegeerte en wetenschap.

DOOYEWEERD was niet slechts geboren docent en groot geleerde, die op vele terreinen van wetenschap zich bewoog; hij was ook een man van de wereld, met goede vormen en hoofse manieren, met een mild oordeel, een ,,gentleman" in de ware zin van het woord. Hij speelde uitstekend piano, sprak zijn talen en had oog voor de schone kunsten, met name de schilderkunst (Jaap en Willem Dooyewaard, de bekende Gooise schilders, waren zijn volle neven). Hij nam deel aan allerlei maatschappelijke organisaties; hij was o.a. jarenlang voorzitter van de Protestants-christelijke rèclasseringsvereniging. Samen met zijn zwager, prof. dr. D. H. Th. VOLLENHOVEN, stichtte hij in 1936 de Vereniging voor Calvinistische Wijsbegeerte en was vele jaren lid van haar bestuur. Sinds 1936 tot kort voor zijn dood was hij hoofdredacteur van het orgaan van de Vereniging, Philosophia Reformara. In de periode dat hij aan de Kuyperstichting te Den Haag verbonden was (1922-1926) nam hij het initiatief tot de oprichting van het tijdschrift Antirevolutionaire Staatkunde en was ook lange tijd lid van zijn redactie. Na de oorlog was DOOYEWEERD enkele jaren hoofdredacteur van het sociaal-culturele weekblad Nieuw Nederland, waarin hij vele artikelen publiceerde, die later in het boek Vernieuwingen Bezinning{1959} gebundeld zijn. Hij was enkele malen Rector Magnificus van de Vrije Universiteit; sprak vele malen aan buitenlandse wetenschappelijke instellingen (o.a. Sorbonne, Harvard) en werd op grond van zijn wetenschappelijke verdiensten in 1948 lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Hem viel de eer te beurt bij het 150-jarig bestaan van de Akademie in 1958 een rede van meer algemeen wetenschappelijk karakter te mogen uitspreken, getiteld Maatstaven ter onderkenning van progressieve en reactionaire bewegingen in de historische ontwikkeling.

Ontwikkelingen in 20-er jaren

prof. mr. H. Dooyeweerd

Hiermee komen we dan bij het wetenschappelijke facet van DOOYEWEERD's levenen werk. In 1912 wordt hij student aan de faculteit der rechtsgeleerdheid. In 1917 promoveert hij bij prof. D. P. D. FABIUS op een staatsrechtelijk proefschrift, getiteld; De Ministerraad in het Nederlandsche Staatsrecht. Hij kiest aanvankelijk een ambtelijke loopbaan (begonnen te Harlingen in 1916, voortgezet te Leiden en daarna op het in 1918 opgerichte Departement van Arbeid) en is, zoals we zagen, van 1922-1926 verbon-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen