VU Magazine 1979 - pagina 287

Wl magazme 21 volledig onbruikbaargeworden: uitslag,tranende ogen, zware hooikoortsverschijnselen zou je kunnen zeggen. De één is er gevoelig voor, de ander niet." Dergelijke aandoeningen zijn echter van korte duur." Gelukkig blijkt hij er zelf nauwelijks gevoelig voor te zijn. Lachend: „Daarom kan ik hier ook gezond en wel verslag doen."

oos Boomsma en het mierenondeizoek

Zilveren pen Een aantal mensen datzich erg heeft ingespannen voor het bezoekerscentrum heeft van het gemeentebestuur een herinnering uitgereikt gekregen, een zilveren balpen met inscriptie van Schiermonnikoog. Er is één man geweest, die naarde mening van hetgemeentebestuurzich het meest had ingespannen namens de VU: Wim Jansen. Hij kreeg de pen. Wim Jansen: „De heer Lakeman, van het technisch personeel, is hier ruim anderhalfjaar geleden naar toe gegaan. Er was toen besloten dat dit zou gaan gebeuren. Hij heeft toen de tafel getimmerd, de infrastruktuur waarop we onze hele bijdrage hebben gezet. Terwijl hij daar mee bezig was ben ik hier geweest en heb getaxeerd wat we daar aan materiaal, foto's en teksten konden plaatsen. En in vrij korte tijd is toen dit plan ontstaan. Daarna zijn we nog een keer of drie hier geweest om de kleurenfoto's, de glasplaat en de rest te installeren." - Het ziet er erg professioneel uit. „Tja, met veel hulp, ook vanuit het eiland zelf, is het tenslotte gelukt." Als na de opening van het bezoekerscentrum ook nog de nieuwe brandweerwagen van het eiland geïnstalleerd wordt, is uw verslaggever tijdelijk uitgeteld. Hij drinkt een alkoholische verfrissing op een terrasje in het dorp. Even later hoort hij boven zijn hoofd het geronk van een helicopter. Daar gaat de commissaris van de koningin, hoog in de lucht.

^ Sterk verhaal „Een keer was de kapitein van de veerboot iets te optimistisch wat de koers betrof, en de boot raakte vast in het wad. Het gevolg was - 't was net even over hoog water heen - dat de boot daar bijna twaalf uur heeft gelegen, zodanig dat de bemanning om de boot heen over de zandplaten kon lopen. De opvarenden mochten via de radio een berichtje naar huis sturen dat ze voorlopig nog niet kwamen, ook een Vu-medewerker, die haastig naar huis wilde. Maar het beroerdste was dat er geen slaapakkommodatie op de boot was en er bovendien alleen maar gevulde koeken te verkrijgen waren. Het was de laatste boot, dus aan wal viel er ook niet meer te dineren, 't Werd gevulde koek." (Wim Jansen}

Drs. Koos Boomsma

Koos Boomsma - ik heb hem al geïntroduceerd vertelt met kennelijk plezier over zijn bezigheden op het eiland: mieren. „Eén van de leukste dingen uit ons onderzoek is dat tot onze verrassing veel mierenesten in staat bleken om in de winter te overleven, hoewel ze soms weken, zelfs maanden onder water staan. Dat lukt doordat ze in hun gangen lucht vasthouden. Je moet je voorstellen . . . je hebt graszoden, in de gangen die de miertjes daar in graven blijft lucht achter, dan komt er water overheen en de lucht ontsnapt niet. Die blijft daar zitten. Omdat de temperaturen erg laag zijn is er erg weinig zuurstof nodig voor deze koudbloedige dieren, zodat ze lang toe kunnen met deze lucht. Op die manier slagen ze erin om verschrikkelijk lang overstromingen te trotseren. De strandvlakte is voor het grootste deel begroeid. De laagste stukken staan het langst onder water en zijn nog kaal. Voor veel dieren geldt dat ze in die laagste stukken 's winters niet kunnen overleven. Ze zoeken dan de iets hogere stukjes op, pollen, of nog iets hoger op de lage duintjes, want die steken 's winters met de top net boven 't water uit." Wat typeert nou de synoecologie, waar Koos Boomsma zich mee bezig houdt? ,,De synoecologie opereert dikwijls in raakvlakken van plantenoecologie en dierenoecologie. Vaak betreft dat dan betrekkingen tussen plantenstrukturen en de dieren die daar temidden van leven. Wat wij in de strandvlakte met name onderzoeken kun je als volgt karakteriseren: twintig jaar geleden was het kaal strand, nu is het bijna overal begroeid door de aanleg van de stuifdijk. Door die dijkkandedaarachtergelegenvlaktealleen nog in de winter onderlopen. Tegelijk met de ontwikkeling van plantengroei konden zich ook allerlei insecten en spinnen in deze vlakte gaan vestigen. Elke diersoort stelt bepaalde eisen aan zijn milieu.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen