VU Magazine 1980 - pagina 25

De motie

9* Kwaex, gehoord da disoussla over het ter besohikicing stellen, onder verantwoordelijkheid van de Hegering, van oiddelan voor het doorgeven van T.V.-prograimia's uit het buitenland; overvegande dat de Nederlandse omroep gebaseerd ia op een verdeling van de zendtijd volgons aa&tataven ontleend aan oultu» rele, godadienstiga en geeatalijka bahoeften die in het Volk levant ovarvagende, dat de omroep derhalve niet aag worden onderworpen aan of oneigenlijk worden beoonoursaard door belangen van oomaerolële aard; overwegenda dat het doorgeven van prograama'e door het sloh uitbreidende kabelnet het gevaar in zioh kan bergen, dat het damooratiach tot stand gakojaea omroepbestel openlijk dan wel verholen wordt uitgehold m.n. door een speoiaal op het Hedarlanda publiek gerioht oomnaroiael prograama-aanbod« van oordeel, dat een nadere regeling voor da toegang tot da kabal noodzakelijk lat van oordeel dat de Xiniater van CBM een took dient te hebban bij de beoordeling van de toegang tot de kabel voor bui toni nntlpn T.Va-prograxua's en dat deze verantwoordelijkheid dient te woivion uitgeoefend aan de hand van nader te stallen aoraen en oritorin)

1^ magazine 23 omroepvrijheid, die zo buitengewoon gunstig afsteekt bij wat sommige andere Westerse landen te zien geven, om van de rest van de wereld maar te zwijgen." (NRC, 29 nov '79) Ook wie zich niet zozeer een „dramatisch einde kan voorstellen, maar meer een langdurig proces van voortgaande verloedering bij opvoering van de strijd om de kijker, zou zijn bespeurbare hoop kunnen delen op een „geheel nieuw omroepbestel, dat met behoud van het goede, de zwakheden van ons huidige beste/ gaat vermijden." Een door de VPRO aangezwengelde commissie houdt zich daarmee bezig onder leiding van de vroegere CRM-minister Van Doorn (vroeger KROvoorzitter), terwijl ook in kringen van D'66 beraad gaande is in de Werkgroep „Kunst en Media". Het Luxemburgrumoer heeft voorlopig als nuttig effect een verbreding van het besef dat er niet zoveel tijd meer te verliezen valt. En de opgewonden verdediging van de plannen van Deltakabel door de WD-ers De Beer en Keja, deed menige argeloze beseffen dat er iets meer aan de hand moet zijn dan een neiging om het op te nemen voor een aardig ideetje van partijlid mr. Dake. Een oeroud conservatief-liberaal verlangen stak weer de kop op. De kans wordt geroken om alsnog de nederlagen van de jaren dertig en zestig ongedaan te maken.

nodigt de Begering uit voor 1 oktober a,s. de ïCaaer aen nota nnn te bieden, waarin nadere noroen en oriteria sijn geformulanrdi nodigt de Regering voorts uit art. 48 van de nieuwe omroepvnt rn de andara relevante artikelen niet kracht van wet ta govon, mnnr k" bevorderen, dat de verantwoordelijkheid van de Minister vnn CRf terzake op doeltreffende wijze in een wettelijke regeling zijn neerslag vindt.

J . S . Soholten A. Koato

V \>-^ '\ 'V- ftvvoJL^ yrrr-.

^ • ' ^ ^ ' ^ ^ ^

•^CU-iUvx

H

•^

is^-^.yl

hoogleraar Cohen Jerhoram, die naar^aanleiding van de Luxemburg-opschudding de innerlijke zwakte van de grote oude omroepen schetste tegenover de nieuwe organisaties van commerciële oorsprong, zoals TROS en Veronica. „Zij meenden programmatisch in de concurrentieslag te moeten gaan met de zo succesrijke nieuwe, niet geprofileerde omroepen. Dit heeft geleid tot de bekende continue vertrossing van de hele televisie, waarbij het angstige oog van de omroepfunctionaris alleen gericht bleef op de hoogte van de kijkcijfers in plaats van op kwaliteit en profilering van de eigen programma's. De hieruit voortkomende totale malaise, niet zozeer duidelijk in de radio, maar wel in de televisie, heeft geleid tot onze huidige nationale treurbuis." (NRC, 29 nov. '79) Hij voorspelt „het bestel" geen lang leven meer. „Het zal bezwijken aan zelf-uitholling zo er ai niet door meer externe factoren, van bijv. technologische of juridische aard een versneld dramatisch einde komt aan ons omroepbestel dat in het verleden - en nog steeds - ook zoveel goeds heeft gebracht. Bij dit laatste denk ik dan vooral aan de door dit bestel toch wel gegarandeerde mate van

Bekabeld Verbazingwekkend is de gelatenheid waarmee de Nederlandse burger heeft getolereerd dat zijn woning op de kabel werd aangesloten. Fraaie, veelbelovende folders rolden in zijn bus om duidelijk te maken, dat hij straks veel meer programma's kon ontvangen dan alleen de beide Nederlandse zenders en ook zou de kwaliteit beter zijn. Een vrije keus of hij op de kabel aangesloten wenste te worden, werd hem in feite niet gelaten. In veel gevallen werd gewezen op een door de gemeenteraad verordineerd antenne-verbod. Binnen vijf jaar moest het gevaarte van zijn dak. En als hij dan alsnog een aansluiting wenste, zou hij veel duurder uit zijn. „Vrijwillig" ging de burger dus akkoord met het aanleggen van een aansluiting en gedwee betaalt hij maandelijks de kosten voor het ongevraagd geleverde artikel. Genomen voelde hij zich pas, toen hij later in zijn krant las, dat de gemeente hem in het geheel niet kon verplichten de antenne te verwijderen. Eind vorig jaar besliste de Raad van State dat antenneverboden in strijd zijn met het Verdrag van Rome. (art. 10), maar toen waren alle dichtbevolkte gebieden in ons land reeds bekabeld. Tegen de 2V2 miljoen woningen zijn thans aangesloten. Buiten de consument om en over zijn hoofd heen hadden gemeenteraden beslist wat zijn behoeften waren.

Consumenten Wie voorzag de consequenties van wat zich voltrok? De Consumentenbond in eerste instantie niet. Reeds in 1958 pleitte de Consumentengids voor een snelle invoeringen v^n het centrale antenne-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen