VU Magazine 1980 - pagina 409

WIÊMGAZINE

Een vroeg conflict „ Ten anderen zall een yder leven in zyn gelooft, gelyck hem Godt in 't herte stiert ofte meent saligh te worden; dogh dat niemandt den anderen zal molestie, nogh overlast doen" Aldus artikel 3 van het „akkoord", dat in februari 1605 gesloten wordt tussen de moslimse hoofden van Hitu (op het eiland Ambon) en de Nederlanders, die o.l.v. Steven van der Haghen eerder in die maand het belangrijkste Portugese fort in het kruidnagelgebied veroverden (overigens zonder slag of stoot). In artikel 2 beloofden de Ambonezen voortaan al hun

kruidnagels aan de Hollanders te verkopen. Lang hield dit zgn. „Eeuwig Verbond" geen stand. Tien jaar later al leeft de Compagnie op voet van oorlog met de Ambonese moslims. De Compagnie beschuldigt de Ambonezen van contractbreuk. Ze leverden niet alle kruidnagels aan de Hollanders (omdat ze bij Javaanse en Makassaarse handelaren aanzienlijk hogere prijzen konden maken, 50 tot 200% meer). Een van de grieven van de Moslims is dat de Hollanders artikel 3 schonden. Dr. J. Keuning schrijft in het tijdschrift Indonesië (1956):

Viering op Ambon van de 17e Augustus, Indonesie's Onafhanicelijkheidsdag. In de optocht reed een enorme Koran mee. De vrachtwagen daarachter vervoerde een niet minder grote Bijbel. Godsdienstvrijheid in Indonesië

dachte dat God een God van alle mensen is en met alle mensen bezig is geweest. (...) We zullen verder moeten rekenen met het feit dat mensen in hun relatie tot God negatief èn positief hebben gereageerd en dat dit geldt voor christenen en niet-christenen gelijk. We mogen verder aannemen dat heil van Godswege - en dat lijkt een betere formule dan te spreken van menselijke heilswegen - hoezeer ook in Jezus Christus verankerd en gerealiseerd een werking heeft door heel de geschiedenis van de mensheid heen, ook ver buiten Israel en de kerk, een kritische, oordelende, bevrijdende werking. Zulke gedachten, die nadere uitwerking en wellicht ook correctie dringend behoeven, hebben hun consequentie voor onze visie op zending en dialoog. Wat de zending betreft, het is onopgeefbaar dat het verhaal van Jezus In de wereld verteld

„Ondanks de vrijheid van godsdienst, die men elkaar over en weer beloofd had, worden zo nu en dan moskeeën verbrand, worden Islamieten gedwongen tot het Christendom over te gaan. Als bijzondere vernedering worden ze gedwongen tot het eten van varkensvlees en meer plagerijen in die trant. Christenen, die Islamiet worden, worden gevangen gezet of verbannen. De eerste echte predikant op Ambon, Ds. Wilters uit zich bij herhaling in tegenwoordigheid van vooraanstaande Islamitische hoofden grof en minachtend over de Islam en de belijders daarvan. De aanvankelijke vriendschap uit het jaar 1605 is geworden tot bittere vijandschap. „Enfijn 't is soa verre gecomen dat wij alsoo bij de Mooren in den haet gecomen sijn datse spouwen alse ons syen, ende duvel met sijn moer wel souden in 't landt halen om ons te plagen ende verdrijven", is kort en krachtig de samenvatting van Van der Haghen van de ontstane situatie". Pas in 1949 lukte dat. Dat ook Indonesische Christenen meededen (o.w. de Ambonees dr. J. Leimena) had tot gevolg dat Indonesië geen Islam-staat werd maar een land met grondwettelijk vastgelegde godsdienstvrijheid.

moet worden en zijn discipelen zijn getuigen zullen moeten willen zijn. Maar we hoeven dit niet te doen vanuit de gedachte dat er buiten (Israel en) de kerk alleen maar verlorenen zouden zijn (...) In onze tijd zal de uitvoering van de zendingsopdracht (ons gezonden zijn als discipelen van Jezus) daarom niet anders kunnen geschieden dan in een dialogische houding, een bereidheid om de medemens vol respect tegemoet te treden en ons eventueel het werk van God in zijn leven, denken en geloven te herkennen. Dialoog dus als onze zending". Dat was ook de strekking van de preek in de Keizersgrachtkerk waarmee dit artikel begon. De dialoog is nodiger dan ooit, zei prof. Muider, „ o m der wille van de vrede, om der wille van de minderheden, concreet voor ons omdat Moslims onze medeburgers zijn".

23

l

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen