VU Magazine 1981 - pagina 413

doel overeenkomsten te sluiten om het bestaande nukleaire potentieel niet te vermeerderen en het aantal kernwapens over de gehele linie aanzienlijk terug te brengen en het spoedig totstandkomen van een verdrag met een veelomvattend verbod op proeven. Het Centrale Komité dringt tevens aan op een snelle ondertekening van de SALT-overeenkomst."

In '75 verscheen hierover een rapport dat opmerkelijk genoeg was om door velen gelezen te worden, wat niet gebeurde. Om dit spoor toch te blijven vasthouden, werd, mede op initiatief van H. M. de Lange een programma ter bestrijding van het militarisme opgezet, dat echter nooit zo goed liep als het oudere broertje, het programma ter bestrijding van het rassisme.

Op weg naar kemontwapening

Het doel van de hoorzitting in november is het op tafel leggen van harde feiten over de bewapening. Prof. Mulder: ,,Dat doen we om te pogen de verwarrende propaganda die overal gevoerd wordt, tot staan te brengen. Je ziet immers overal misleidende Wereldraad: afgewogen informatie de ronde doen, met als motief het willen verhogen van de defensiebegroting". uitspraken De Wereldraad zelf formuleert het allemaal wat minOmdat de Wereldraad een log orgaan is, gedragen der uitgeproken. Ze omschreef haar doelen als volgt: door alle mogeli}ke kerken waar ook ter wereld, heb„een schatting maken van de problemen die gesteld ben de uitspraken van de Wereldraad over het oorworden door het uit de hand lopen van de kernwalogsvraagstuk steeds een kompromisachtig karakter penwedloop; de ideeën over afschrikking en beperkvertoond. te kernoorlog, en de patstelling in pogingen tot kernProfessor dr. J. Verkuyl, oprichter van het Gereforontwapening en de oorzaken daarvan, onderzoemeerd Vredesberaad dat nu nauw samenwerkt met ken". Voorts wil de Wereldraad,,helpen bijdeontwikhet IKV, herinnert zich nog de konferentie in Uppsala. keling van het christelijk denken in enkele zeer be„De Wereldraad kwam daar niet verder dan een „no first use"-verklaring. Ik weet nog goed dat ik toen langrijke onderwerpen" en ,,zoeken naar wegen naar voren ben gelopen en een toespraak hield. Ik waarop de kerken, christelijke groepen en anderen zei:,, Wat willen we als Wereldraad nu eigenlijk? Wat een denkklimaat kunnen helpen bevorderen dat gunhebben we aan zo'n verklaring?" Ik deed toen een stiger is voor kernontwapening en naar praktische veel radikaler voorstel, maar het presidium was daar manieren waarop deze het effektiefst daaraan kuntegen, uit angst dat men het evenwicht uit het oog zou nen bijdragen". verliezen. Uitspraken over het oorlogsvraagstuk moeten in die visie heel uitgekiend en afgewogen Een „lieschemiende" maatregel zijn." Paul Abrecht, direkteur van de Wereldraad afdeling

Prof. dr. Jo Ver kuyl:„lkweetnog goed dat ik naar voren liep..."

En toch een lange traditie Ondanks deze voorzichtigheid kan de Wereldraad bogen op een lange traditie van kritiek op oorlogvoering en bewapening. In 1914, bij het uitbreken van de wereldoorlog, hield de beweging Leven en Werken, een voorloper van de Wereldraad, in Konstanz een bijeenkomst over het oorlogsvraagstuk. Elf jaar later (1925) sprak dezelfde beweging in Stockholm een veroordeling van de oorlog uit als in strijd met de wijze waarop men in de kerk geschillen oplost. Er werd een voorstel gedaan om internationale geschillen voor te leggen aan een onafhankelijk rechtskollege. ,,De kerken moeten eveneens de oorzaken van de oorlog bestrijden door vreedzame veranderingen te bevorderen en de vrede na te jagen" zeiden de oprichters van de Wereldraad in '48 in Amsterdam. Op de vergadering van Evanston (1954) werd de kerken gevraagd de politieke, ekonomische, maatschappelijke en psychologische oorzaken van de oorlog te bestrijden, een gedachte die verder ging dan alleen oorlog „zonde" noemen. Toen al werd een oproep gedaan om massavernietigingswapens te verbieden. Drie jaar later pleitte het Centraal Komité voor een verbod op kernproeven en deed konkrete voorstellen vooreen algemene ontwapening. In 1961 werd in New Delhi nogmaals een samenhang vastgesteld tussen onderontwikkeling, armoede, schending van de rechten van de mens en de oorlog. Op de vergadering in Uppsala (1968) werd een speciaal studieprogramma over geweld en geweldloosheid aangekondigd, in samenhang met de strijd voor maatschappelijke rechtvaardigheid. 376

(Advertentie)

^Ijiveuw'/A

spectaculaire. M nil

Paul Abrecht (WvK):„Dekerk denkt na voor het front van de wereld"

arempei can nietfcrafsen r—Jtalehuisho«</-

, b^teriën (mens»"» 4ier«n, planten) mWr

•a^t waar<<evol|e tpuflen >Mix«n,fluto'5,-ftbriek«4

Pr ke w« té

/ a e m a k k e l i j k t e v«r«o«re»j ' ( f p ^ ^ ook o p ü w höuwitzer \) ^ m e t v/er^rote. s t r ^ l i n ^ s oj»l»rertgSt * - t Ü uitstek geschikt voor toep^iSir»^ ir» Eurow {A\JL% ^6k in t j w i^txé '")

/WTR0PüCTiE-AANB/er>»A(6: r>M met ^gr^tis) /^chende-doodskop-sticker

»C0^<M6 VOOR MATO-t^l«M ƒ f

gnzjEfc vu-Magazine 10 (1981) 10 (november)'

i

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen