GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1982 - pagina 73

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1982 - pagina 73

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

over de zwangerschap en die van de patholoog-ana- waarover wij spreken. Het is uitermate onbevreditoom. gend dat een kind overlijdt alleen omdat hij niet in de Wanneer het bij voorbeeld kinderen betreft met een nabijheid van of in een dergelijk instituut geboren zeer ernstige handicap, dan is het soms in overleg werd. Daarom is er ook in Nederland dringend bemet bij voorbeeld de erfelijkheidsadviesgroep die in hoefte aan een verdeling van het land in regio's, ons ziekenhuis en in onze faculteit functioneert, waardoor het onmogelijk wordt dat een gynaecoloog mogelijk om een prognose te doen over de herha- uit Hengelo een kind al dan niet nog in de baarmoelingskans. der, moet overplaatsen naar een ziekenhuis in het Dit kan dan bijzonder geruststellend zijn voor de westen van het land zoals het Academisch ziekenouders, zeker wanneer men bij het kwantificeren van huis van de Vrije Universiteit. Dit is een zeer grote die kans in een volgende zwangerschap gebruik kan ingreep in het leven van de moeder, die helemaal uit maken van een techniek als echoscopie om bij voor- haar sociale omgeving gerukt wordt en dat in een beeld bepaalde afwijkingen aan te tonen of — in het situatie waarin ze juist zoveel behoefte heeft aan veel plezieriger geval — uit te sluiten. Al dat soort steun uit haar eigen omgeving omdat er sprake is van zaken wordt besproken met ouders die in een hele een sterk bedreigende situatie voor haar kind. belangrijke periode van hun leven geconfronteerd Dat die organisatorische aspecten niet de nodige worden met een verdriet door verlies van een al dan aandacht in Nederland krijgen, is voor ons heel duiniet doodgeboren kind. O.a. over dit soort zaken zal delijk, al heeft de vereniging van kindergeneeskunde prof. dr. J. H. Ruysspreken. daar wel een hoeveelheid aandacht aan gewijd. Van bijzonder veel belang — en dit zal hij ook in zijn De organisatie speelt op een aantal niveaus een rol, lezing aanroeren, is wat te doen bij kinderen die te Die niveaus worden alle besproken, als eerste door vroeg geboren worden en die gehandicapt zijn. prof. Arts, die werkzaam is op onze afdeling. WanDan treedt er een situatie op waarbij het van bijzonder neer je in staat wilt zijn om die hooggekwalificeerde veel belang is, dat kinderarts en vrouwenarts samen intensieve zorg tijdens de zwangerschap te bieden, naar een oplossing zoeken en samen de begeleiding zul je een afdeling moeten hebben die aan een aantal van de ouders op zich nemen. Dat is ook zo'n moment bijzondere eisen voldoet. Een van die eisen is bij waarop je goed moet weten watje aan elkaar hebt. voorbeeld dat er dag en nacht gekwalificeerde artsen Soms treden er zulke dramatische situaties op, dat aanwezig zijn, met voldoende inzicht en kennis in de bij voorbeeld besloten moet worden om van verdere pathologie van de zwangerschap om deze patiënten intensieve zorg af te zien. Wanneer het gaat om met de kinderen te bewaken. Bovendien moet er altijd kinderen met bijzonder ernstige afwijkingen, moet je op bijzonder korte termijn een keizersnede verricht vooral als kinderarts soms de beslissing nemen om kunnen worden, omdat soms een acute verslechtehet leven van deze kinderen niet ten koste van alles ring van de situatie van het kind kan optreden. in stand te houden. Zowel elektronische als chemische bewaking d.m.v. Dat dit uitermate dramatische momenten zijn, be- bloedmonsterbepaiing e.d. zal ogenblikkelijk aanwehoeft nauwelijks betoog. Maar we mogen bij een zig moeten zijn omdat anders te veel kostbare tijd cursus over de perinatale intensieve zorg in de fase verloren gaat. Dit vereist bijzondere voorwaarden wat tussen de 26 en 32 weken dit soort zaken niet vermij- arbeidsomstandigheden e.d. betreft en deze zaken zullen zeker besproken worden. den. In Nederland is er erg weinig bekend over de obduc- Dat er bijzonder veel gevraagd wordt van de ver- : tiegegevens (gegevens die aan het licht komen bij de pleegkundigen op de afdeling en ook op de verloska- : mers, behoeft geen nader betoog. Deze zullen dan ; lijkschouwing) bij veel te vroeggeboren kinderen. Het blijkt en dit zal collega Becker-Bloembolk ook ook aan bijzonder hoge eisen moeten voldoen, en het • zeker nader adstrueren, dat een bijzondere belang- is fijn dat dit in ons ziekenhuis heel duidelijk het gevai J • stelling van de patholoog-anatoom in dezen van is essentieel belang is. Wanneer deze zijn werk onzorgvuldig doet, kan hij essentiële dingen over het hoofd zien en deze zaken kunnen dan ook niet aangeroerd worden bij de bespreking van de toekomst met de Prof. dr. C. Versluys zal over de samenwerking vrou- : wenartsen en kinderartsen spreken. Hij zal de voor- ; betreffende vrouw of het betreffende echtpaar. Nauwgezet onderzoek blijkt een bijzonder hoog ren- waarden noemen waaraan deze samenwerking moet • dement op te leveren ten einde tot een bevredigende voldoen. De regionalisatie van de neonatale intensie- • verklaring te komen, waarom het kind overleden is. ve zorg in Nederland is een onderwerp dat prof. dr. H. I Dat we dan niet altijd met een situatie geconfronteerd K. A. Visser, hoogleraar in de kindergeneeskunde uit l worden, die voor de toekomst hoop biedt of altijd een Rotterdam bijzonder na aan het hart ligt. Hij heeft : herhaling uitsluit, zal duidelijk zijn, maar in een groot daar reeds ettelijke malen over gepubliceerd en hij : ; aantal gevallen is dat wel zo. Een scherp inzicht in wat ' heeft daar heel uitgesproken gedachten over. gebeurd is, is van veel belang bij de begeleiding in Besproken wordt door hem o.a. een verdeling van ; een volgende zwangerschap die door de trieste Nederland in een aantal regio's en een aantal voor- ; afloop van de eerste, emotioneel zoveel meer vergt waarden waaraan de klinieken in die regio moeten • voldoen. Dit geldt dan zowel voor de klinieken die de '• van het ouderpaar. kinderen opvangen, als de klinieken die de kinderen l naarde opvangklinieken sturen. ; De voorzitter van de zitting is dr. J. M. L. Phaff, '. De ochtendzitting van het symposium op zaterdag 13 inspecteur van de afdeling moederschapszorg op het ; ; februari heeft organisatorische aspecten tot hoofd- ministerie van Volksgezondheid. De bedoeling van deze ochtend is duidelijk ook getal- ; onderwerp. Het Is zo dat slechts enkele grote klinieken in Neder- len te geven en inzichten te verschaffen aan de ] land gespecialiseerd zijn in de verloskundige bewa- bestuurders in Nederland die moeten beslissen over • king en in de neonatale opvang van kinderen meteen de toekomstige structuur van dit stukje gezondheids- ' : zo extreem laag geboortegewicht als de kinderen zorg.

Dat collega Phaff de zaak wil voorzitten is erg fijn, want wij weten dat hij de zaak een warm hart toedraagt, maar het is bovendien voor hem ook erg gunstig omdat hij dan uit de eerste hand de ideeën op tafel kan krijgen, op basis waarvan hij met zijn staf kan doorgaan werken.

Ouders Een heel belangrijk aspect dat op de zaterdagmorgen wordt besproken, is de confrontatie van ouders met foetale en neonatale intensieve zorg. Het is onnatuurlijk dat een moeder direct na de geboorte van haar kind gescheiden wordt. Kinderen horen bij hun moeder te zijn en liefst bij hun vader en moeder tegelijk, omdat het heel belangrijk is dat er van jongs af aan een band tussen hen wordt opgebouwd. Was het vroeger zo dat de vaders in Nederland nauwelijks bij de bevalling aanwezig waren, tegenwoordig is het gelukkig een hoge uitzondering, als ze er niet bij zijn. Tegenwoordig slepen we ze er desnoods met de oren bij. Zo'n belangrijk moment mag je niet missen, vqoral niet omdat de moeder later ook in de gelegenheid moet zijn om over dit belangrijke gebeuren in haar leven, te kunnen praten met iemand die daar heel direct als getuige bij aanwezig was. Dat dit veelal de vader behoort te zijn, jijkt duidelijk. Wanneer de kinderen geboren worden, is het volslagen tegengesteld aan wat natuurlijk is om het kind van de moeder te scheiden en het dan op te bergen in een plexiglazen bakje met elektrodes, infuusslangen, plakkertjes, kortom om het te omringen met een hoeveelheid elektronica die aan de ene kant een brok geruststelling biedt, maar die aan de andere kant het kind in een onwerkelijke wereld plaatst. Opgeworpen is daarmee een bijzonder grote barrière tegen het aangaan van een band tussen moeder en kind. Wij proberen daar weliswaar veel aan te doen, maar ik denk nog niet genoeg. Veel hebben we te danken aan het oprichten van een vereniging „Ouders van couveuzekinderen" die in Amsterdam aan het Wilhelmina Gasthuis zijn oorsprong vond erf die nu enkele jaren in Nederland functioneert. Vanuit die vereniging is een aantal gedachten geformuleerd en is er ook een aantal voorstellen tot ons gekomen, die in belangrijke mate bijdragen tot een betere relatievorming tussen moeder en kind. Uiteraard was een groot aantal van die ideeën ook bij ons ontstaan, maar er gaat van de vereniging zeker een bijzonder stimulerende invloed uit.

Samenwerlcins

Organisatie

66

Wij proberen, zoals gezegd, de barrières zo laag mogelijk te houden. De moeders krijgen direct nadat hun kind geboren is en in de couveuze is geplaatst, een foto, zodat ze toch af en toe hun kind kunnen bekijken. Zo gauw het maar enigszins mogelijk is, worden de ouders in de couveuzeruimte gelaten, opdat ze aanrakingscontact met hun kinderen krijgen. Dit blijkt van enorm veel belang te zijn voor het ontwikkelen van een band en wij proberen er alles aan te doen om dit mogelijk te maken. Met wij bedoel ik dan vooral de kinderartsen en de verpleegkundigen van die afdeling. Dr. Ph. D. A. Treffers, die psychiater is, heeft erg veel over dit gebeuren gepubliceerd en het is bijzonder fijn dat wij ruimte hebben gevonden in de cursus, om hem te laten spreken, omdat dit een aspect is dat alle aandacht verdient. Het geheel overziende is het een post academiale cursus die gaat over een onderwerp dat van essentieel belang is in de huidige Nederlandse verloskunde. Je zou kunnen zeggen dat het hier gaat om de groep kinderen, waarbij nog duidelijk winst te halen is, zowel in kwantiteit (daarmee bedoel ik het aantal vroeggeborenen, dat kan overleven), als in kwalitatief opzicht, ledereen is er alleen maar bij gebaat wanneer deze te vroeg geboren kinderen ook gelukkige mensen kunnen worden die niet geconfronteerd worden met ernstige handicaps, die de communicatie metde medemens nadelig beïnvloeden. Het te bespreken onderwerp is van bijzonder veel belang voor onze eigen afdeling, maar ik ben er ook persoonlijk erg gelukkig mee, omdat het over iets gaat, dat ik zelf een bijzonder warm hart toedraag. De zorg voor deze kleine kinderen is een wezenlijk onderdeel van mijn functioneren als vrouwenarts. Het lijkt mij bijzonder belangrijk dat lezers van het VUmagazine op een goede manier geïnformeerd worden over dit aspect van de gezondheidszorg, waar de meesten gelukkig niet daadwerkelijk mee geconfronteerd worden, maar die één van de meest fascinerende aspecten is van de verloskunde. De mogelijkheden die de moderne techniek biedt, zijn bijzonder groot geworden, de moeilijkheden om met die technische mogelijkheden om te gaan, zijn bepaald niet gering, de inzet van een groot aantal mensen is indrukwekkend, de resultaten zijn bijzonder bemoedigend. Kortom perinatale intensieve zorg geven op de grens van de levensvatbaarheid, is een toppic die alle aandacht verdient, zowel in vakkringen als daarbuiten.

HenkMochei(r.) in gesprek met dr. Puyenbroek, die o.m. zei: „Ongeacht wat de ouders vinden, zet ik de behandeling van zo'n kind ai dan niet voort. Dat kiinkt autoritair maarzobedoeiik heiniet. iMaarik ben de arts en ik moet mijn beslissing te allen tijde kunnen verantwoorden."

vu-Magazine 11 (1982) 2 (februari)

vu-Magazine 11 (1982) 2 (februari)

m

67

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1982 - pagina 73

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

VU-Magazine | 484 Pagina's