VU Magazine 1983 - pagina 328

vaal< wordt het ruzie! Ouderen doen daarbij de ontdekking dat de antwoorden, waarin ze altijd geloofd hebben, het niet meer doen, terwijl er daarnaast ook tal van nieuwe vragen zijn, die om een nieuw antwoord vragen. Het gevolg is, dat veel ouderen in de kerk de jongeren als vijanden zien, ze tarten de zekerheid- en loyaliteitsgevoelens. Toch zullen ook de ouderen het leerproces aan moeten gaan van de veranderingen waarin kerk en wereld vandaag gekomen zijn. Het probleem van de kerk met de jongeren is óók het probleem van de ouderen. Het probleem van de veranderingen in kerk en wereld is allereerst een gemeenschappelijk probleem, waarin we elkaar misschien kunnen bijstaan, maar waarbij elkaar beschuldigen geen enkele zin heeft Het probleem formuleert dr. Kuiper dan als volgt: ,,Hoe wij in de ontwikkeling van onze kuituur, bedreigd als we zijn door zinloosheid, werkeloosheid, atoomdreiging en mondiale verloedenng, weerzo over het verhaal van God en Jezus Christus weten te spreken, dat mensen er hoop en vertrouwen aan kunnen ontlenen^ " Een moeilijkheid is, dat ouderen in het kontakt met jongeren een dubbelrol te vervullen hebben. Ze vormen als het goed is het levende bewijs dat het de moeite waard is om met geloof en kerk bezig te zijn. In dat opzicht zijn ze gangmakers, maar jongeren willen ook experimenteren, zich afzetten tegen ouderen, en dan zijn ouderen de belichaming van het verleden. Bij hetomgaan metelkaar is daarom veel fantasie en over en weer gevoel voor humor nodig Schaduwstructuur Prof. dr. W. F. van Stegeren, hoogleraar in de subfaculteit der Pedagogische en Andragogische wetenschappen begint haar inleiding met de constatering dat de vertrouwdheid met het kerkelijk leven bij jongeren ontbreekt. Jongeren nü kijken van buiten tegen de kerk aan. Er is sprake van twee subculturen, die van ouderen en die van jongeren, die soms gedeeltelijk over elkaar heen vallen, soms elkaar raken en in een aantal situaties steeds verder uit elkaar groeien. Waar liggen nu de aanknopingspunten voor een open en werkbare omgang tussen ouderen en jongeren? Voor een dergelijk contact zijn de volgende voorwaarden nodig: 1. een continue gelegenheid zoeken om elkaar te ontmoeten. Eén jeugdzondag of één jeugdweek organiseren per jaar is een te incidenteel contact. 2. Er moet een duidelijk doel zijn. Wat

278

Jongeren en ouderen praatten in werkgroepen over de „kerk zonder jeugd" (AVC/VU — Kees Keuch)

wil men met een ontmoeting tussen ouderen en jongeren? Waarover moet het gaan? Waarom'' 3. De ontmoeting moet op voet van gelijkwaardigheid plaatsvinden, en dat is in de kerk helaas nog niet vanzelfsprekend Jongeren hebben recht op een volledig geaccepteerde plaats binnen de kerk, niet als leerlingen die in de oude tradities moeten worden geschoold, maar als jongeren die een nieuwe tijd vertegenwoordigen waarin de kerk op een passende wijze zal moeten funktioneren. In de ontmoeting zélf zal er bereidheid moeten zijn wederzijds naar elkaar te luisteren, d.w.z. de bereidheid hebben om eigen en andermans standpunt ter discussie te stellen, te toetsen en waar nodig te wijzigen

Mevrouw prof. dr. W. F. van Stegeren:,,wederzijds luisteren". (AVC/VU — Kees Keuch)

Binnen veel protestantse kerken treedt men jongeren vaak op 2 manieren tegemoet Allereerst wordt jongeren de ruimte gegeven om te experimenteren in eigen jeugddiensten. Vervolgens wordt vaak een schaduwstructuur opgezet, bij voorbeeld de jongerensynodeof dejongerenkerkeraad. Onrust Beide vormen blijven te veel eilandjes in het kerkelijk leven. Veelal ter voorbereiding van de ,,echte" kerkdienst, en de,,echte" kerkeraad Steeds zal duidelijk moeten worden, ook naar de jongeren toe, dat ouderen én jongeren samen de kerkelijke gemeenschap vormen Het sleutelwoord in deze situatie moet ,,de dialoog" zijn. In de dialoog kunnen we vragen aan eikaar stellen en samen antwoorden zoeken vanuit eigen ervaringen en belevingen. Het elkaar deelgenoot maken van eigen onzekerheden, het elkaar vertrouwen het element van hoop om van elkaar iets te leren zijn grondvoorwaarden voor een omgaan van ouderen en jongeren dat perspektief biedt om gemeenschappelijk ook dingen te ondernemen. Dit vraagt van beide partijen een inzet, van ouderen het meest, omidat jongeren onrust zouden veroorzaken. Laten we dan bedenken dat onrust ook positief kan zijn, inspirerenc en vernieuwend Drs. J. B. Weenink is stafmedewerker bij de VUSA Eind juni komt de volledige tekst van de inleidingen en een verslag van de discussies m eer boekje ter beschikking. Het onderwerp kan ze ook plaatselijk in commissies en groepen worder besproken U kunt het boekje bestellen bij het VUSA-centrurr - postbus 7161, 1007 MC Amsterdam, tel. (020 5 48 26 74 of 5 48 26 75. Het boekje wordt u dar met een acceptgirokaart (van ca. ƒ 5,-) toegezonden

VU-Magazine12(1983)7)uli198:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen