VU Magazine 1983 - pagina 264

Belemmeringen vrouwenemancipatie blijken uit onderzoek:

Betaald werk slechts weggelegd voor minderheid door drs. Frank R. Boddendijk ,, Wij leven in een bezeten werelden wij weten het. Het zou voor niemand onverwacht komen, als de waanzin eensklaps uitbrak in razernij, waaruit deze arme Europeesche menschheid achterbleef in verstomping en verdwazing, de motoren nog draaiende en de vlaggen nog wapperende, maar de geest geweken". Deze kenschets van de situatie waarin de Europese samenleving zich bevindt lijkt nog steeds actueel, ook al zijn ze ontleend aan J. Huizinga's in 1935 gepubliceerd werk,,//? de schaduwen van morgen". In dat boek constateerde hij onder meer, dat het,,merkwaardig zou zijn, als men in een curve uitgedrukt kon zien met welke versnelling het woord ,,vooruitgang" uit het spraakgebruik der wereld verdwenen is". In onze tijd doet eenzelfde verschijnsel zich voor m.b.t.„v'routvenemanc/paf/e". Stonden enige jaren geleden de media nog bol van discussies over vrouwenemancipatie, momenteel lijkt deze emancipatie een luxe te zijn die we ons vanwege de economische crisis niet meer kunnen veroorloven. Maar is dat zo?

Wat I'S vrouwenemancipatie eigenlijk, of wat wordt er met die term bedoeld? Op deze vraag is geen éénduidig antwoord te geven. Wél wordt algemeen gesteld dat vrouwen in onze samenleving een achterstand hebben ten opzichte van mannen wat betreft opleiding, beroepservaring, actieve politieke participatie e.d. Met de term ,.vrouwenemancipatie" wordt dan het maatschappelijk proces bedoeld, waarlangs vrouwen deze achterstand kunnen wegwerken. De belangrijkste meningsverschillen bestaan over de vraag hoe die achterstand weggewerkt kan worden, en de daaraan voorafgaande vraag hoe die achterstand ontstaan is.

Brood In de meeste samenlevingen bestaat er een arbeidsdeling tussen de beide sexen. Vrouwen zijn in de regel primair verantwoordelijk voor de zorg voor huishouden en kinderen, terwijl mannen er voor moeten zorgen dat er brood op de plank komt. Zolang beiden hun werk rondom het huis verrichten is deze scheiding niet scherp te trekken. De industriële revolutie heeft door de scheiding van woon- en werkplaats de arbeidsdeling tussen mannen en vrouwen bena230

Ditmaal in VU-magazine geen column van Frank Boddendijk. Als medewerker van de subfaculteit politicologie aan de VU, heeft hij zich intensief beziggeliouden met onderzoek naar vrouwenemancipatie. In dit artikel doet hij daar verslag van. Slechts voor een bevoordeelde minderheid, van ongehuwde en/of kinderloze vrouwen met een hoge optekiing, is er een betaalde baan, zo blijkt. Vrouwenemancipatie zou zich beter kunnen richten op de herverdeling van betaald én onbetaald werk(waaronder het huishouden). Dat lijkt Boddendijk, vooral ook als man, veel aantrekkelijker

drukt, ook in de vele gevallen waarin vrouwen als loonslaven in de fabrieken werkten. Het baren, en daarmee tevens de zorg voor de kinderen, blijft aan vrouwen voorbehouden en wordt

thuis verricht; beroepsarbeid wordt buitenshuis door mannen verricht en door vrouwen die dat kunnen of moeten verenigen met hun andere taken. Deze arbeidsdeling heeft ook haar gevolgen gehad voor de opvoeding. Jongens zijn eeuwenlang opgevoed vanuit de idee dat ze later kostwinner moeten worden, meisjes vanuit de idee van het komende moederschap. Eventuele opleidingen van de betrokkenen zijn in de regel op deze verschillende taken afgestemd (geweest). In onze eeuw zijn de arbeidsomstandigheden geleidelijk verbeterd en hebben jongeren langzamerhand steeds meer mogelijkheden gekregen om zich via gerichte opleidingen voor te bereiden op een arbeidzaam leven, zonder dat echter de oude arbeidsdeling op de achtergrond is komen te staan. Vrouwen hebben in de regel gemiddeld een lager opleidingsniveau dan mannen. Het is immers zonde om meisjes verder te laten leren dan nodig is voor het runnen van een huishouding en het verzorgen van kinderen. Vandaar de populariteit van huishoudschool, vormingsklas, verpleegstersopleiding en kweekschool bij meisjes (of liever gezegd bij hun ouders en leerkrachten). Leer je ten minste iets

vu-Magazine 12(1983) ejuni 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen