VU Magazine 1984 - pagina 28

Helpende

Opbrengst Vrouwen

vu-hulp De opbrengst van de voorjaarslichting 1983 was zoals reeds eerdervermeld ƒ 208.259,16!!!

handen

De najaarslichting heeft tot 17 december een bedrag opgebracht van ƒ 170.032,68

VROUWEN VU-HULP Bureau Vrouwen VU-Hulp: Mevr. Th. H. M.Wientjes, Postbus7161,1007MC Amsterdam, tel. (020) 5 48 26 77 van 9.00-13.00 uur, b.g.g.(020) 5 48 26 85. Postgiro:701647 Bankrelatie: Kas Associatie Amsterdam no. 223752045

Vanafjanuari tot en met november hebben zich 586 nieuwe spaarsters aangemeld. Hartehjk dank voor uw bijdrage en uw medewerking. SPAARDOELEN: Ziekenhuispastoraat, Derde Wereldbeurzen en het Onderzoekproject „Wijkplaats of ijkplaats".

Planten uit de Bijbel In Helpende Handen van februari 1982 is de verschijning aangekondigd van een boekje over het kweken van bijbelse planten. Velen hebben gebruik gemaakt van de mogelijkheid een exemplaar te bestellen bij de Hortus Botanicus van de Vrije Universiteit. Door de vele activiteiten tijdens en ook nog na de Floriade '82, waarbij de Hortus betrokken was, is het boekje nog niet gereedgekomen. Het voornemen is nu er in deze winterperiode aan te werken. Direct na verschijnen zal aan degenen die destijds reeds betaalden het boekje worden toegezonden.

In gesprek met A nn Jacobs:

Ik verlang naar Zuid-Afrika, ondanks discriminatie'' door J. de Jonge — Kouwenhoven Eén van de projecten van Vrouwen VU Hulp is het „Derde Wereld-beurzenproject". De beurzen stellen Zuidafrikaanse zwarte theologen in staat aan de Vrije Universiteit te studeren en in een tijdsbestek van driejaar hun studie af te ronden met het afleggen van een doctoraalexamen. De Zuidafrikaanse Belijdende Kring draagt namen voor van theologen die hiervoor in aanmerking komen. Uit de praktijk is gebleken dat jonge gezinnen het meest geschikt zijn, daar het soms moeite kost kinderen in de leeftijd van 12-15 jaar, na een verbhjf in een weeldeland als Nederland, mee terug te krijgen naar het moederland met zijn vele problemen. Behalve de familie Boessak is ook de familie Jacobs hier. Esau en Ann Jacobs zijn met hun zoontje Alain op 1 april 1981 naar Nederland gekomen en woonden ruim een jaar in Mijdrecht, daar Amsterdam geen woonruimte ter beschikking had. Na het vertrek van de heer Adonis naar Zuid-Afrika konden zij

6

zijn woonhuis in de Beethovenstraat betrekken. Nu is hun periode van driejaar bijna om. Ik vroeg Ann Jacobs naar haar ervaringen. ,,Het is voor mijn man Esau een voorrecht hier te mogen studeren. De opleiding in Zuid-Afrika is zeer gebrekkig en er is geen gelegenheid

voor verdere studie. Al eerder, in 1975, is Esau in Europa geweest, met een studiebeurs van drie maanden. Hij bezocht toen o.a. Engeland, Duitsland, Zwitserland en was een groot deel van de drie maanden in Nederland. Esau stelt veel belang in zijn studie m Nederland en hoopt volgend jaar zijn doctoraal te doen." En hoe vind jij het om hier te wonen? „Eerlijk gezegd voel ik mij wel wat onproduktief Alles draait om de studie van mijn man. Maar desondanks is deze tijd voor mij heel waardevol. Ik heb veel gelezen. Eigenlijk heb ik in deze tijd meer over mijn land geleerd dan ooit te voren, daar in Zuid-Afrika alles wordt gecensureerd. Sinds kort maak ik deel uit van de Vrouwenadviesgroep voor het Afrikaanorgaan te Leusden. Ook ben ik lid van de literatuurgroep aan de VU, waar eens in de zes weken een

boekbespreking wordt gehouden over derde-wereldliteratuur." Je voeltje hier onproduktief. Had je een baan in Zuid-Afrika? „Ik ben maatschappeUjk werkster. Voor mijn huwelijk werkte ik als reclasseringsbeambte bij hetstaatsdepartement. Wat heel moeilijk te verteren is, is de ongelijke behandehng. Ik had veel blanke collega's. Zij hadden dezelfde opleiding genoten als ik, deden hetzelfde werk, maar verdienden meer. En toch moest ik evenveel betalen als zij, wanneer ik iets kocht. Je ziet dat zij zich een auto kunnen permiteren, in een flat wonen en je weet dat dit voor jou niet is weggelegd. Mijn tweede baan was maatschappelijk werkster bij een kindertehuis. Toen onze zoon Alain geboren werd, ben ik met deze baan gestopt. Wel werkte ik nog vier uur in de week als studenta!5sistente aan de Universivu-Magazine 13(1984) 1 januari 1984

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen