VU Magazine 1984 - pagina 511

Verantwoordelijkheid Casimir ging op dit congres nader in op de verantwoordelijkheid van de natuurwetenschapper. Hij stelde dat men kan kiezen uit verschillende opvattingen en dat hij bij het klimmen der jaren meer neigt naar een pessimistische opvatting. Waarna hij echter vervolgt dat hij zich bij het jubileum van de Academie niet aan pessimisme wil overgeven. We kunnen immers niet terug en op wetenschap gebaseerde technologie kan, mitsverstandig gebruikt, een zegen zijn." Prof. Tuininga was uitgenodigd om prof. Casimir te ondervragen over zijn lezing. Hoe dat toeging liet hij in zijn oratie horen: Tuininga: "Waarom worden de generaals in het leger en in de wetenschap toch pas kritisch als ze gepensionneerd zijn? Juist van u zou ik zo graag willen horen waarom we moeten oppassen met wetenProf. Lever: „De schap en technologie want we hebben meer aan een mens is wel meer „mans" maar niet kritische Casimir dan aan een die de feestvreugde meer „mens" geniet wil bederven in zijn pessimisme.'' worden (AVO/VU) Casimir: "Ja, eeh... Ten eerste zul je natuurlijk kunnen zeggen: als je ouder wordt, word je wijzer. Dat is altijd prettig om te zeggen als je zelf oud bent. Maar afgezien daarvan, ik geloof dat er nog iets anders is over de richting van wetenschap en technologie. Zo en dat is het gevaar dat zelfs de waterstofbom zo werd de openingsrede uitgesproken door prof. Lever fascinerend kan zijn als onderzoek. Als men in de (die als faculteitsvoorzitterzo'n belangrijke rol speel- moderne wetenschap iets goed wil doen, dan moet de bij mijn benoeming). Lever stelde dat de explosie- men — althans tijdelijk— oogkleppen opzetten. ve kennistoeneming ons leven en streven ingrijpend Maar het gevaar is dat als men eenmaal die gewoonte heeft veranderd. De mogelijkheden van kennistoe- heeft van zich concentreren op dat ene gebied, dat passing lijken nog steeds onbegrensd. men er dan niet zo makkelijk meer afkomt. En wat 'Maar', vroeg prof. Lever zich af, 'waarom zijn wij dan men daar precies aan doen moet, daar heb ik eigenniet blijer? Is hietsomszo dat wij allen langzamerhand lijk geen duidelijk voorschrift voor." (eind geluidsaanvoelen dat er toch ergens grenzen moeten zijn, fragment) grenzen aan de groei, en dat wij ons in toenemende Prof. Tuininga: "Het gevaar dat men zich alleen op de mate realiseren dat wij deze hier en daar al griezelig wetenschap koncentreert, of zoals Casimir zegt, verdicht hebben benaderd (denk bv. aan euthanasie en geet zijn oogkleppen af te doen, is niet denkbeeldig. het kweken van menselijke embryo's) of zelfs duide- Immers voor veel natuurwetenschappers is hun werk lijk hebben overschreden (nucleaire bewapening)?' dermate fascinerend dat zij weinig stilstaan bij de (....J (Zie VU-magazine, januari 1984.) maatschappelijke dimensie. U weet ongetwijfeld dat Kortom, de mens is in de laatste 2000 jaar (....) wel dit er nog steeds velen zijn, iets wat overigens door dé 'meer mans', maar niet 'meer mens' geworden. De media ook wordt aangewakkerd. vraag blijft echter of die bezorgdheid niet beperkt Geïnspireerd door het eerder genoemde onbehagen blijft tot enkele toogdagen of enkele coryfeeën en over de gevolgen van het natuurwetenschappelijk deze aldus een alibifunktie gaat vervullen om de handelen en op de stroom van de studentenbewevolgende dag 'als vanouds' aan het werk te gaan. ging werden eind van de jaren zestig en begin jaren zeventig programma-onderdelen op dit gebied van Wetenschap en Samenleving (W&S) op vrijwel alle Nederlandse universiteiten geïntroduceerd. Nu 15 jaar later hebben die programma's vooral op de Bêta-faculteiten vaste voet gekregen in de vorm van eigen medewerkers en eigen onderwijs- en onderzoeksprogramma's. Formeel vindt deze wens ondersteuning in de Wet op het Wetenschappelijk Onderwijs die de instellingen opdraagt aandacht te schenken aan het maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef.

Prof. Casimir: „Hoedewetensctiapper zover te krijgen dat liij zijn oogkleppen weer afzet?" (Eduard de Kam)

VU-Magazine 13(1984) 11 december 1984

Meer recente stukken zoals de Wet Wetenschappelijk Onderwijs (1981) en de Beleidsnota Hoger Onderwijs van Velen (1978) noemen een ruimere doelstelling, nl. een betere onderlinge afstemming van wetenschap en samenleving. Zeer recent is verschenen de overheidsnota Integratie van Wetenschap en Technologie in de samenleving, waarvoor enkele ex-kollega's van TNO de achtergrondstukken hebben geleverd. Zulke nota's noemen expliciet het bevorderen van inzicht in 'de samenhang der wetenschappen'alsmede 'zichtbaar maken van maatschappelijke en ethi-

419

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen