VU Magazine 1988 - pagina 385

Aan Engeland had Hitler in Mein Kampf een andere rol toegedacht in zijn voorgenomen veldtocht tegen Rusland. "Met Engeland als bondgenoot, om in de rug gedekt te zijn, kon men een nieuwe Germaanse kruistocht beginnen." zo dicteerde hij aan Hess. Legio zijn de aanwijzingen, dat hij zich dit scenario van de tweede wereldoorlog had voorgesteld. De missie van Hess, enkele weken voor de inval in Rusland, was een laatste wanhoopspoging om alles volgens het boek te laten verlopen. Simpel zou het overigens niet voor Sovjet-Rusland zijn de Tsjechen bij een aanval te hulp te komen. Tussen Duitsland en Rusland was na de eerste wereldoorlog een gordel van nieuwe staten gelegd. Zoals de grenzen toen liepen, moest of Polen of Roemenië doortocht aan het Rode Leger verlenen. Het door een rechtse militaire dictatuur bestuurde Polen prakkizeerde daarover niet. Integendeel. In de München-crisis zou Polen zich op aansporing van Hitler (evenals trouwens Hongarije) ook met territoriale eisen op Tsjechoslowakije storten. Roemenië aarzelde. Zou het Rode Leger zich ooit weer terugtrekken uit Bessarabië? Na de eerste wereldoorlog had Roemenië dit deel van Rusland aan zijn grondgebied toegevoegd. Het zou een van de obstakels blijken in september 1938,

Moskou: Hoewel de berichten dienaangaande zeer schaars zijn, schijnt het wel dat aan de westelijke grenzen door de Sowjet-Unie belangrijke militaire voorbereidingen zijn getroffen." De volgende dag stuurt Chamberlain zijn telegram aan Hitler dat hij onder vier ogen wil praten, En een brief aan Koning George VI met een toelichting.

H

et belangrijkste resultaat voor Hitler in München was niet dat het Sudetengebied hem zonder slag of stoot werd toegeworpen. Van meer betekenis was de instorting van een bondgenootschap, dat bedoeld was Duitsland binnen de perken te houden. Van 1924 dateerde al een Frans-Tsjechisch bijstandsverdrag, Daar waren in 1935 bijgekomen verdragen tussen Rusland en Frankrijk, en Rusland en Tsjechoslowakije. Het aan de macht komen van de nazi's en de verontrustende herbewapening van Duitsland was daartoe de aanleiding geweest. Vrees voor mogelijke agressie van Hitler had de drie landen hun tegenzin tegen elkaar doen overwinnen, maar alle drie hadden gegronde redenen om zich bedreigd te voelen. Al in Mein Kampf had Hitler de vernietiging van Frankrijk in het vooruitzicht gesteld, overigens om het Duitse volk "daarna eindelijk in een andere richting de mogelijke uitbreiding van grondgebied te kunnen geven." Richting Rusland dus. Onderwerping van het Oosten gaf hij aan als zijn hoofddoel. VU-MAGAZINE—OKTOBER 1988

E

en nog belangrijker obstakel was in het Frans-Russisch-Slowaakse verdragenstelsel een bepaling die bedoeld was om de westerse publieke opinie gerust te stellen: Rusland kon op grond van de verdragen alleen in actie komen als Frankrijk aan Duitsland de oorlog verklaarde. De beoordeling of Hitler een daad van 'niet geprovoceerde agressie' had gepleegd, was dus voorbehouden aan de Fransen. Niettemin was dit 'pacteren met Moskou' van Frankrijk en Tsjechoslowakije een doorn in het oog van alle felle anti-communisten in WestEuropa, Engelse, Franse, maar ook Tsjechische, en daarop heeft Hitler voortdurend ingespeeld. Al in maart 1935 noemde hij bij een bezoek van de Britse ministers Eden en Simon Tsjechoslowakije 'Ruslands uitgestoken arm'. De ratificatie van het pact in 1936 door de linkse VolksfrontregeringBlum zou op hevig verzet bij rechts stuiten. Hitler speelde daar handig op in om de ratificatie als voorwendsel te gebruiken om het gedemilitariseerde Rijnland te bezetten. Frankrijk had Europa verraden door zijn bondgenootschap met de Aziatische macht van het Bolsjewisme, betoogde hij die dag. Het opblazen van het bondgenootschap tussen Frankrijk, Tsjechoslowakije en de Sovjet-Unie was niet alleen het doel van Hitler. In feite was dit ook het doel van Chamberlain. Frankrijks politiek moest op één lijn worden gebracht met de Britse. Een medestander in dit streven vond Chamberlain in de Franse minister van Buitenlandse Zaken, de fel anti-communistische Bonnet. Deze 19

Winston Churchill, een dwarsliggend lid van de conservatieve fractie in het Britse Lagerhuis, bepleitte in 1938 een bondgenootschap met SovjetRusland om Hitler te stoppen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen